چکیده:
موضوع مقاله حاضر، بررسی رابطه بین استفاده از محتوای سیاسی وبسایتهای فارسیزبان داخلی و خارجی و مشارکت سیاسی انتخاباتی است. روش پژوهش در این تحقیق از نوع پیمایشی بوده و برای جمعآوری دادههای مورد نیاز از ابزار پرسشنامه استفادهشده است. برای سنجش پایایی ابزار پژوهش، از آلفای کرونباخ استفاده شد. جامعه آماری تحقیق نیز شامل تمامی افراد 18 سال به بالای شهر همدان است که در زمان تحقیق (خردادماه، 1390) در این شهر سکونت داشتهاند. حجم نمونه 400 نفر و شیوه نمونهگیری هم خوشهای چندمرحلهای بوده است. نتایج این پژوهش درخصوص میانگین مشارکت سیاسی انتخاباتی (ریاستجمهوری، مجلس شورای اسلامی، مجلس خبرگان رهبری و شوراهای اسلامی شهر) نشان میدهد که این نوع از مشارکت با میانگین (93/1 از 4) در سطح نسبتاً متوسطی قرار دارد. همچنین بررسی میانگینها درخصوص مشارکت سیاسی انتخاباتی نشان میدهد که بیشترین میانگین با (47/2 از 4) به گویه شرکت در انتخابات ریاستجمهوری اختصاص دارد که بالاتر از سطح متوسط قرار داشته و از وضعیت مطلوبی برخوردار است. نتایج پژوهش با استفاده از ضریب همبستگی نشان میدهد که بین استفاده از محتوای سیاسی وبسایتهای فارسیزبان خارجی با میزان مشارکت سیاسی انتخاباتی رابطه منفی وجود دارد، به این صورت که با افزایش میزان استفاده از وبسایتهای فارسی خارجی، مشارکت سیاسی انتخاباتی کاهش مییابد. همچنین نتایج حاصل از این پژوهش نشاندهنده آن است که بین میزان استفاده از تحلیلهای سیاسی وبسایتهای فارسیزبان داخلی و مشارکت سیاسی انتخاباتی رابطهاي معنادار وجود ندارد. رگرسیون خطی چند متغیره، متغیرهای مستقل با متغیر مشاركت سياسي انتخاباتی نشان میدهد که بیشترین میزان تأثیرگذاری بر متغیر وابسته مشاركت سياسي انتخاباتی از سوی متغیر (اعتماد به وبسایتهای فارسیزبان داخلی) بوده و ضریب استانداردشده متغیر مذکور برابر 29/0 است.
خلاصه ماشینی:
"میناوند (١٣٨٧) در پژوهشـی بـا عنـوان : «مقدمـه ای بـر اینترنت و توسعه سیاسی (حوزه عمومی در فضای سایبرنتیک )»، به بررسی این موضوع پرداخته است که با توجه به اینکه طی دو دهه اخیر همواره با توسعه و تکامل سریع ارتباطات رایانه ای ٢٤ در جهان و گسترش روزافزون دسترسی ملت ها به اینترنت و شبکه های رایانه ای مواجه بوده ایم ، پژوهشگران حوزه علوم سیاسی، جامعه شناسی و ارتباطات این پرسش را مطرح کرده انـد کـه آیـا ارتباطات رایانه ای در اینترنت میتواند زمینه توسعه سیاسی و تقویت دموکراسی را از راه احیای حوزه عمومی ٢٥ در چارچوب مفهومی ارائه شده توسط یورگن هابرماس فراهم سازد؟ نویسندگان مختلف هریک برخی از ابعاد مفهوم حوزه عمومی را مـورد توجـه قـرار داده و آن را در بررسـی رابطه اینترنت با سیاست و قدرت و تأثیرات متقابل آنها به کاربرده اند.
از اصلی ترین دلایل دیگر اقبال به نسبت کم شهروندان همدان به استفاده از محتوای فضای مجازی اینترنت و به خصوص در حوزه اخبار و مسـائل سیاسـی مـیتـوان بـه وجـود فیلترینـگ گسترده بر این دسته از وب سایت های سیاسی، خبری و تحلیلی، خلق الساعه بودن ایـن گـروه از سراچه ها در مواقع برگزاری انتخابات مختلف و درنتیجه ، سطحیبودن تحلیـل هـا و تفسـیرهای سیاسی مندرج در آنها و نیز سرعت بسیار پایین اینترنـت اشـاره کـرد کـه بـرخلاف کشـورهای صنعتی و پیشرفته که مهم ترین مجرای ارتباط میان مـردم و مسـئولان اسـت و اسـتفاده از آن توانسته است تا حدود بسیار زیادی، مسائل و مشکلات درخصوص بعد زمان و مکان را در حـوزه مسائل سیاسی حل کند."