چکیده:
امام حسین(علیه السلام) و نهضت عظیم ایشان انقلابی در عالم ایجاد کرد که مسیر تاریخ بشری را تغییر داد، انقلابی که تمام ابعاد بشری تحت تاثیر آن قرار گرفت. ادبیات یکی از همان ابعادی است که این نهضت بر آن تاثیر گذاشت و آن را به عنوان یکی از عوامل تاثیر گذار نهضت همراه خود ساخت. شریف رضی یکی از ادبای شاخص ادبیات شیعی است که توانست با آثار علمی و ادبی خود یاریرسان این نهضت حسینی باشد. ولی آنچه هدف این پژوهش بوده، این است که شریف رضی چه میزان از شعرش را در راستای نهضت حسینی و زنده نگه داشتن یاد امام حسین (علیه السلام)، عاشورا و کربلا قرار داده است. برای رسیدن به پاسخ این سوال از روش توصیفی تحلیلی استفاده شده است. در پایان این نتیجه حاصل شد که تمام اشعار شیعی شریف رضی در رثای امام حسین (علیه السلام) و ذکر مصیبتهای ایشان سروده شده و توانسته است به خوبی این نهضت را یاری نماید.
خلاصه ماشینی:
"در بیتهای پایانی، تلاش خود را برای رسیدن به این قبور مطهر به تصویر درآورده است و مرکبش را که همسفر و همراه او در این سفر می باشد، توصیف می کند و تصویری از قبرهای امامین کاظمین و همچنین حالات درونی خویش را نسبت به این دو امام مصور می سازد و به مدح و ستایش امام علی(ع) می پردازد و مناقب و فضایل ایشان را به تصویر می کشد و می گوید: «آیا ماه شب چهارده با تاریکی پوشیده می شود و آیا نور خورشید با ابر و مه از بین خواهد رفت.
سپس در ابیات بعد آنهایی که در برابر امام حسین(ع) ایستادند مورد سرزنش و نکوهش شاعر قرار می گیرند و می گوید: «آنان مقدرات الهی را بهانه کردند، عذری بدتر از گناه آوردند، عذر خواستند و پشیمان گشتند، آیا پشیمانی دیگر سودی دارد؟» سپس وضعیت شمشیرها، نیزه ها و اسبهای جنگی، که روز عاشوراء در میدان جنگ حاضر بودند مصور می شوند و شاعر نفس خویش را مخاطب می سازد و می گوید:« آیا گمان می کنی صورت خود را نهان سازم با آنکه با خیل ستوران ، بر سر و صورت او تاختند و آیا پنداری که از آب لذت برم در حالی که هنوز سینه دشمن از خون او سیراب نگشته است؟ و در بیت بعد شاعر به نیزه ها، شمشیرها و مرگ، شعور و جان می دهد و می گوید:«نیزه ها سینه اش را بوسه زدند، تیرها از شوق رخش به پرواز آمدند و ناوک شمشیرها در آغوشش نشستند."