چکیده:
هدف : هدف این پژوهش افزون بر نمایاندن وضعیت راه ها و محورهایارتباطی استان اصفهان دردورٔهپهلوی،بررسیتاثیرآن بر توسعهصنعت گردشگریدراین دوره است . روش /رویکردپژوهش :روش پژوهش حاضرتوصیفی-تحلیلیوبر پایهمنابع اسنادی،مطبوعاتیوکتابخانه ایاست . یافته ها و نتایج پژوهش : یافته های این پژوهش نشان میدهد که ماهیت گردشگری و جذب جهانگرد، جایگاه ویژه ای در رویکرد سیاست کلیدولت پهلویکه -برپایه سه بنیادنظریدولت سازی، ملت سازی و مدرن سازی استوار بود-داشته است . واقع بودن استان اصفهان در مرکز کشور به عنوان قلب تپندٔه مراودات اجتعی و تجاری، افزون بر جاذبه های طبیعی و تاریخی منحصر به فرد گردشگری آن ، به عنوان یکی از مهمترین قطب های گردشگری، در انعکاس زیرساخت هایگردشگریوفراهم آوردن تسهیلات زیربنایی اجتعی،سیاسیواقتصادیدرآن نقش بسزاییایفانموده است .از آنجا که ساخت و تسطیح راه ها و محورهای ارتباطی استان اصفهان به عنوان یکیاززیرساخت هایگردشگریمنجربه کاهش هزینه و وقت گردشگرمیشد،میتوان گفت که این عامل درتوسعهصنعت گردشگری دورٔه پهلوی موثربوده است .
خلاصه ماشینی:
"حتی ظل السلطان در بیست سال نخست حکومتش در اصفهان ، به مرمت بناهای تاریخی به منظور حفظ آن و جلب سیاحان اهمیت می داد(روزنامۀ فرهنگ اصفهان ، ش ٨٨، دوم ربیع الثانی ١٢٩٨ق وشمارة ٣٨٣، هفتم ذی الحجه ١٣٠٣ق )؛ اما با این همه تا پیش از حکومت پهلوی ، به سیر و سیاحت گردشگران خارجی به عنوان مقوله ای که می تواند افزون بر رشد مناسبات سیاسی و تحکیم روابط بین المللی به توسعۀ اقتصاد محلی و ملی و بهبود تولید صنایع دستی به ویژه صنایع مستظرفه اصفهان بیانجامد؛ پرداخته نشد ۹ و به جز ساخت و مرمت کاروانسراهایی با کمترین امکانات رفاهی ، گزارش دیگری دربارة فراهم آوردن تسهیلاتی برای رفاه حال سیاحان وجود ندارد.
از ابتدای دورة پهلوی ، ساخت و تسطیح راه و محورهای ارتباطی اصفهان نه به منظور توسعۀ گردشگری ، بلکه به لحاظ اقتصادی - تجاری و امنیتی مورد توجه قرارگرفت ؛ ولی با تثبیت قدرت حکومت مرکزی ، راه های اصفهان به عنوان یکی از بااهمیت ترین راه های جهانگردی مورد توجه کانون جهانگردی ایران قرار گرفت و طرح های بسیاری برای بهبود وضع خیابان ها، راه های درون استانی و برون استانی ، راه آهن و راه هوایی با تمرکز بر توسعۀ گردشگری به مرحله اجرا در آمد که می توان به طرح کوکس و ارگانیک اشاره کرد."