چکیده:
كارايي اقتصادي نشان دهنده توانايي يك سازمان براي توليد و توزيع محصول با كمترين هزينه ممكن است. به علاوه، كارايي زيست محيطي به عنوان يكي از عناصر مهم توسعه پايدار، بيانگر وضعيت توليد آلايندگي از نهاده هاي توليد است. چنانچه فعاليت هاي اقتصادي از نظر زيست محيطي از كارايي لازم برخوردار نباشد، دستيابي به توسعه پايدار مشكل مي شود. ارتقاي كارايي اقتصادي نيز منابع مالي لازم را براي بهبود كيفيت محيط زيست فراهم مي كند. در اين مقاله، ارتباط بين كارايي هاي زيست محيطي و اقتصادي بررسي شده است. براي اين امر، ابتدا با به كارگيري روش تحليل پوششي داده ها، كارايي هاي زيست محيطي و اقتصادي 50 كشور منتخب توسعه يافته و در حال توسعه، شامل ايران طي دوره زماني 2012-2002م، برآورد و سپس، با استفاده از آزمون عليت گرنجري و نيز تشكيل دستگاه معادلات همزمان، ارتباط بين كارايي هاي زيست محيطي و اقتصادي بررسي شده است. نتايج محاسبه كارايي ها نشان مي دهد كه كشورهاي توسعه يافته نسبت به كشورهاي در حال توسعه از كارايي هاي زيست محيطي و اقتصادي بالاتري برخوردارند. در اين راستا، ميانگين كارايي هاي زيست محيطي و اقتصادي ايران به ترتيب 570/0 و 379/0 مي باشد كه پايينتر از متوسط كشورهاي مورد بررسي است. همچنين، نتايج آزمون عليت گرنجري نشان مي دهد كه رابطه عليت دوطرفهاي بين كارايي هاي زيست محيطي و اقتصادي وجود دارد. براساس نتايج برآورد مدل به روش حداقل مربعات دو مرحله اي نيز بين كارايي اقتصادي و كارايي زيست محيطي در كشورهاي منتخب ارتباط مثبت دوطرفه وجود دارد. بدين ترتيب، به رسد ارتقاي يكي از اين دو كارايي، افزايش كارايي ديگر را به همراه خواهد داشت.
Economical efficiency implies on the ability of an organization to produce and distribute a product at lowest possible cost. Environmental efficiency, as an important element of sustainable development, explains the status of pollution production from inputs. If economic activities, in terms of environmental are not efficient, it will be difficult to achieve sustainable development. Promoting economical efficiency provides necessary financial resources to improve the quality of the environment. In this paper, we investigate the relationship between environmental efficiency and economical efficiency. For this purpose, first we estimate environmental and economical efficiency for 50 developed and developing countries including Iran in the period of 2002-2012, using Data Envelopment Analysis (DEA) method. Afterwards, we study the nexus between environmental and economical efficiency through forming a system of simultaneous equations as well as Granger causality test. The results of efficiency measurement show that developed countries have higher environmental and economical efficiencies compared to developing countries. In this line, the average of environmental and economical efficiencies of Iran are 0/570 and 0/379, respectively, that are lower than the average of the selected countries. Furthermore, the results from Granger causality test indicate a bilateral relationship between the economical efficiency and environmental efficiency in selected countries. Based on the present research results, it seems that the upgrading one of the two efficiencies will make increase another.
خلاصه ماشینی:
بـراي ايـن امـر، ابتدا با به کارگيري روش تحليـل پوششـي دادههـا، کـاراييهـاي زيسـت محيطـي و اقتصـادي ٥٠ کشـور منتخـب توسعه يافته و در حال توسعه ، شامل ايران طي دوره زماني ٢٠١٢-٢٠٠٢م ، برآورد و سـپس ، بـا اسـتفاده از آزمـون عليت گرنجري و نيز تشکيل دستگاه معادلات همزمان، ارتباط بين کاراييهاي زيست محيطي و اقتصادي بررسـي شده است .
سرانجام ، بهترين شکلي کـه مـيتوانـد ارتبـاط بـين کـارايي زيسـت محيطـي و کـارايي اقتصادي را نمايش دهد، نمودار (٥) است که در آن، امکان موجوديت شرايط برد - برد بـا سـودآوري در بهبود کارايي زيست محيطي براساس نظريه تجديدنظرطلب ها را فراهم آورده و، از سـوي ديگـر، بـا توجه به نظريه سنتي، يک منحني يکنواخت منفي در حال نزول را نيز نمايش ميدهد که در آن، بهبـود کارايي زيست محيطي تنها با افزايش هزينه ها و کاهش سود براي شرکت هاي فردي مـيتوانـد مطابقـت داشته باشد.
روش شناسي تحقيق در اين مطالعه ، به منظور محاسبه کارايي اقتصادي و کارايي زيست محيطي براي ٥٠ کشـور منتخـب (٢٣ کشور در حال توسعه شامل ايران و ٢٧ کشور توسعه يافته ) در بازة زمـاني ٢٠١٢-٢٠٠٢م ، از برنامـه ريـزي رياضي و روش تحليل پوششي دادهها (DEA) استفاده شده است .
با توجه به نتايج به دست آمده از برآورد معادله کارايي اقتصادي که در جـدول (٥) ارائـه شـده است ، ضريب کارايي زيست محيطي نيز براي هر ٣ گروه از کشورهاي توسعه يافته ، در حال توسـعه و کل کشورهاي منتخب مثبت و در فاصله اطمينان ٩٥ درصد معنادار است .
"Environmental pollution emissions, regional productivity growth and ecological economic development in China".
"Corporate environmental and economic performances of Japanese manufacturing firms: Empirical study for sustainable development".
"An Empirical Analysis of the Effects on Firms’ Economic Performance of Implementing Environmental Management Systems".