چکیده:
پژوهش حاضر براي پيش بيني قضاوت اخلاقي دانش آموزان دختر مدارس ابتدايي عادي و تيزهوش بر اساس ارزش هاي شخصي - خانوادگي و خودپنداره انجام شد. روش پژوهش همبستگي است. 50 دانش آموز از مدارس ابتدايي عادي به روش تصادفي خوشه اي چندمرحله اي و 50 دانش آموز از مدارس ابتدايي تيزهوش به روش تصادفي ساده انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه هاي ارزش هاي شخصي - خانوادگي، خودپنداره و قضاوت اخلاقي، جمع آوري و با ضريب همبستگي پيرسون، رگرسيون چندگانه و zفيشر تحليل شدند. نتايج نشان داد كه ارزش هاي شخصي - خانوادگي و خودپنداره، قضاوت اخلاقي دانش آموزان مدارس تيزهوش و ارزش هاي مذهبي، مردمي، اقتصادي و دانش مي توانند قضاوت اخلاقي دانش آموزان تيزهوش را به طور معناداري پيش بيني كنند (0/01>p). ارزش هاي شخصي - خانوادگي و خودپنداره نمي توانند قضاوت اخلاقي دانش آموزان مدارس عادي را به طور معناداري پيش بيني كنند. همچنين نتايج نشان داد كه همبستگي ارزش هاي شخصي - خانوادگي و خودپنداره با قضاوت اخلاقي بين دانش آموزان مدارس تيزهوش و عادي متفاوت است. نتايج، شواهدي را پيشنهاد مي كند كه ارزش هاي شخصي - خانوادگي در قضاوت اخلاقي دانش آموزان تيزهوش تاثير دارند. بنابراين براي تغيير و اصلاح قضاوت اخلاقي و بهبود فرايند تحول استدلال اخلاقي در دانش آموزان 12 تا 13 سال، لازم است به كارآمدسازي عملكرد خانواده به ويژه ارزش ها توجه شود.
The present study aimed to predict the moral judgment in talent & non-talent female students of elementary schools based on individual-family values and self- concept. The study was correlational in nature. 50 non-talent female students were selected using multiple cluster sampling and 50 talent female students selected using simple random sampling through students of elementary schools. Data were collected by using the questionnaires of individual–family values، self-concept and moral judgment and analyzed by multiple regression، Pearson correlation، and Fisher’s Z. The results indicated that individual-family values and self-concept significantly predict moral judgment in talent students. The values of religiosity، people، financial and knowledge significantly predict moral judgment in talent students (P<0/01). Individual-family values and self- concept can’t predict significantly moral judgment in non- talent students. In addition، results showed that there was significant difference between correlation of individual–family values and self-concept with moral judgment in talent and non-talent students. The results provide some evidence that individual-family values effect moral judgment in talent female students of elementary schools. In order to modify moral judgment and recovery process of moral reasoning development in 12-13 aged students، it may be useful to focus on the efficiency of family performance، especially values.
خلاصه ماشینی:
خلاصۀ نتایج تحلیل رگرسیون برای پیشبینی قضاوت اخلاقی دانشآموزان مدارس عادی بر اساس ارزشها و خودپنداره مناسب بودن مدل رگرسیون ضریب همبستگی چندگانه و ضریب تعیین ضرایب رگرسیونی متغیر F Sig R R2 B β sig ثابت 99/42 ---- 005/0 اجتماعی 075/0 042/0 84/0 مردمی 01/0- 009/0- 04/0 هنری 47/0- 21/0- 28/0 اقتصادی 107/1 382/0 502/0 252/0 58/0- 27/0- 14/0 دانش 29/0- 17/0- 42/0 لذتجویانه 07/0- 04/0- 84/0 سیاسی 10/0- 04/0- 79/0 وجهۀ خانوادگی 69/0- 41/0- 01/0 سلامت 24/0- 16/0- 43/0 خودپنداره 17/0 23/0 46/0 همانطور که نتایج جدول (3) نشان میدهد تأثیر ارزشهای شخصی - خانوادگی و خودپنداره در قضاوت اخلاقی دانشآموزان دختر ابتدایی مدارس عادی، معنادار نیست (01/0P> و 107/1=F).
برای مقایسۀ رابطۀ ارزشهای شخصی - خانوادگی و خودپنداره با قضاوتاخلاقی بین دانشآموزان دختر مدارس ابتدایی عادی و تیزهوش از آزمون آماری Z فیشر استفاده شد که خلاصۀ نتایج آن در جدول (5) ارائه شده است.
همچنین دانشآموزان پایههای پنجم و ششم دورۀ ابتدایی که تقریبا 5 تا 6 سال در محیط مدرسه تجارب گوناگونی را کسب کردهاند، یادگیریهای اجتماعی این دسته از کودکان نقش بیشتری نسبت به عوامل خانوادگی از جمله ارزشهای شخصی - خانوادگی در شکلگیری و تحول مسایل اخلاقی آنها دارد و از آن جا که تأثیر این یادگیریهای اجتماعی بسیار زیاد و اساسی است، نقش مسایل درونروانی و خودپنداره کمرنگ میشود.
همچنین بخش عمدهای از عوامل مؤثر در شکلگیری خودپندارۀ افراد در خانواده است و در فرایند تأثیرگذاری بر قضاوت اخلاقی دانشآموزان با ارزشهای شخصی - Green &amp; Haidt Show & Lum خانوادگی همپوشی دارد؛ بنابراین در پژوهش حاضر خودپندارۀ دانشآموزان به تنهایی سهم معناداری در پیشبینی قضاوت اخلاقی آنان نداشت.