چکیده:
رمان از ابزارهاي مهم جامعهپذيري، انتقال ارزشهاي زندگي و بازتابدهندهي مسايل گوناگون اجتماعي است. بر اين اساس براي درك نوع نگرش افراد جامعه به مشاركت زنان در عرصهي سياست و نحوهي اين مشاركت، ده رمان معاصر فارسي بعد از انقلاب- پنج نويسنده مرد و پنج نويسنده زن- با روش تحليل محتوا بررسي ميشود. يافتههاي پژوهش نشان ميدهد نويسندگان زن در داستانهاي خود نه تنها به مسايل سياسي ميپردازند؛ بلكه در داستانهايشان، شخصيتهاي زن، آگاهي سياسي بالايي دارند، طرفدار و شركتكننده در گفتمانها و احزاب سياسي هستند و همپاي مردان در مسايل سياسي مانند كودتاي بيست و هشت مرداد، حادثهي شانزده آذر و انقلاب اسلامي مشاركت دارند. در داستانهاي مردان، شخصيتهاي زن حضور دارند؛ اما كمتر به مسايل سياسي ميپردازند و بيشتر تاثير اين مسايل بر زندگي آنها نشان داده شده است كه به نظر ميرسد علتش، بيشتر متاثر شدن از اين كليشهي جنسيتي است كه مردان سياسيتر از زنان هستند.
خلاصه ماشینی:
"برای این منظور ده داستان زیر از پنج نویسنده مرد و پنج نویسـنده زن بررسی شده است : ١-رازهای سرزمین من از رضابراهنی ؛ ٢- عطر رازیانه از فرشته سـاری ؛ ٣- جزیره سرگردانی از سیمین دانشور؛ ٤- سایه های روی دیـوار از مرتضـی حقیقـت ؛ ٥- سمفونی مردگان از عباس معروفی ؛ ٦-تهران ، شهر بی آسمان از امیرحسین چهل تن ؛ ٧- در جستجوی من از منیژه جانقلی ؛ ٨- دو منظره از غزاله علیزاده ؛ ٩- ای کاش گل سرخ نبود از منیژه آرمین و ١٠- جن نامه از هوشنگ گلشیری .
نکتـه ی دیگر این که نویسندگان مرد در پرداختن به شخصیت های زنان سعی می کنند تـأثیر وقـایع سیاسی را بر زندگی آن ها نشان دهند؛ مانند تأثیر جنـگ جهـانی دوم بـر زنـدگی زنـان در »سمفونی مردگان »، برخورد سیاسیون و مستشاران آمریکایی با زنان در داستان »راز سرزمین من »، نگاه حزب توده به شرکت زنان در اجتماع در داستان »جن نامه »؛ اما در داسـتان هـای زنان ، نویسندگان می کوشند نشان دهند زنان همپای مردان در اکثر وقایع سیاسـی کشـور در دوران معاصر نقش مهمی را ایفا کرده اند."