چکیده:
هدف : پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر آموزش راهبردهای یادگیری خودتنظیمی (شناختی و فراشناختی) بر سبک های اسنادی و ابعاد آن (منبع علیت ، ثبات علیت ، کلی بودن علیت ) در دانش آموزان انجام گرفت . روش : طرح پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون - پس آزمون و پیگیری با گروه گواه بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دختر پایه دوم دوره متوسطه دوم مدارس دولتی ناحیه دو شهر خرم آباد در سـال تحصیلی ٩٥-١٣٩٤ بود. حجم نمـونه به تعداد ٥٦ نفر (٢٨ نفر گروه آزمایش و ٢٨ نفر گروه گواه ) با استفاده از روش تصادفی خوشه ای چند مرحله ای انتخاب گردید. سپس تنها گروه آزمایش تحت آموزش راهبردهای یادگیری خودتنظیمی (شناختی و فراشناختی) قرار گرفتند، بعد از اتمام جلسات آموزشی، از هر دو گروه آزمایش و گواه پس آزمون و مجددا دو ماه بعد، از هر دودو گروه پیگیری به عمل آمد. ابزار اندازه گیری این تحقیق ، پرسشنامه سبک اسناد سلیگمن و سینگ (١٩٩٢) بود. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که آموزش راهبردهای یادگیری خودتنظیمی به طور معنیداری سبک اسنادی رویدادهای با پیامد خوب را افزایش (٠٠٥<P) و سبک اسنادی رویدادهای با پیامد بد را کاهش داده است (٠٠٠١<P). این نتایج در مرحله پیگیری نیز حفظ شد. نتیجه گیری: بر اساس نتایج پژوهش ، مشخص میگردد که راهبردهای یادگیری خودتنظیمی قابل آموزش و یادگیری هستند و آموزش این راهبردها در افزایش سبک اسناد درونی برای رویدادهای مثبت دانش آموزان و کاهش سبک اسناد درونی برای رویدادهای منفی تاثیرگذار است .
خلاصه ماشینی:
"جدول ٧: نتایج تحلیل کوواریانس عضویت گروهی بر نمرات ابعاد سبک های اسنادی رویداد خوب در پس آزمون و پیگیری مجذور توان متغیر مراحل منبع تغییرات F معناداری اتا آماری پیش آزمون ١٠/٤٠ ٠/٠١ ٠/١٦٩ ٠/٨٨٦ پس آزمون عضویت گروهی ٤/٩٥ ٠/٠٥ ٠/٠٨٩ ٠/٥٨٨ درونی-بیرونی پیش آزمون ٩/٣٤ ٠/٠١ ٠/١٥٥ ٠/٨٥١ پیگیری عضویت گروهی ١٠/٨٦ ٠/٠١ ٠/١٧٦ ٠/٨٩٩ پیش آزمون ٠/٥٦٣ ٠/٤٥ ٠/٠١١ ٠/١١٤ پس آزمون عضویت گروهی ١٥/٤٧ ٠/٠٠١ ٠/٢٣٣ ٠/٩٧١ پایدار- ناپایدار پیش آزمون ٠/٠٩٩ ٠/٧٥ ٠/٠٠٢ ٠/٠٦١ پیگیری عضویت گروهی ١٤/٥٧ ٠/٠٠١ ٠/٢٢٢ ٠/٩٦٣ پیش آزمون ٣/١٥ ٠/٠٨ ٠/٠٥٨ ٠/٤١٥ پس آزمون عضویت گروهی ١١/٨٩ ٠/٠١ ٠/١٨٩ ٠/٩٢٣ کلی- اختصاصی پیش آزمون ٢/٣١ ٠/١٣ ٠/٠٤٣ ٠/٣٢١ پیگیری عضویت گروهی ١٩/٨٩ ٠/٠٠١ ٠/٢٨١ ٠/٩٩٢ همان طور که در جدول ٧ مشاهده میشود، با در نظر گرفتن نمرات پیش آزمون به عنوان متغیر همپراشی (متغیر کمکی)، آموزش راهبردهای یادگیری خودتنظیمی (شناختی و فراشناختی) به تفاوت معنیداری بین دو گروه آزمایش و گواه در سطح ٠٠٥<p، در بعد درونی- بیرونی در مرحله پس آزمون و در سطح ٠٠١<p، در مرحله پیگیری، در سطح ٠٠٠١<p در بعد پایدار- ناپایدار هم در مرحله پس آزمون و هم در مرحله پیگیری، در سطح ٠٠١<p، در بعد کلی- اختصاصی در مرحله پس آزمون و در سطح ٠٠٠١<p در مرحله پیگیری، منجر شده است ."