چکیده:
تمرینات کاتسو تمرینی مفید و مؤثر برای بهبود فاکتورهای جسمانی مختلف بوده و با آسیب و التهاب عضلانی کمتری همراه است. ازاینرو هدف از تحقیق حاضر مقایسۀ اثر دو روش تمرینی کاتسو و عدم محدودیت جریان خون بر تغییرات هورمون رشد، IGF-1 و سطح لاکتات مردان جوان سالم بود. این تحقیق از نوع تحقیقات نیمهتجربی با طرح اندازههای تکراری و همچنین استفاده از روش موازنه بود. در این مطالعه 10 مرد جوان 25 - 20 ساله با نمایه تودۀ بدنی 21/36 کیلوگرم بر متر مربع بهصورت فراخوان عمومی انتخاب شدند. 72 ساعت پس از تعیین یک تکرار بیشینه (1RM) افراد و همچنین ارزیابی فشار خون عضلات ناحیۀ ران، اولین جلسۀ تمرین مقاومتی کاتسو آغاز شد. سپس با گذشت یک هفته از اولین جلسۀ تمرین کاتسو، همان افراد تمرین مقاومتی بدون محدودیت جریان خون را انجام دادند. بهمنظور بررسی متغیرهای مورد نظر از افراد در سه وهلۀ متفاوت نمونهگیری خونی بهعمل آمد. نتایج نشان داد که سطوح لاکتات و هورمون رشد در هر دو گروه و طی وهلههای دوم بهطور معناداری افزایش مییابد (0/05>P). با وجود این، نتایج بیانگر آن بود که بلافاصله پس از فعالیت ورزشی، IGF-1 طی تمرین کاتسو نسبت به تمرین بدون محدودیت بهطور معناداری افزایش مییابد (0/05>P). از این نتایج چنین برمیآید که الگوی تغییرات غلظت لاکتات خون و هورمون رشد در هر دو گروه شبیه به هم بود. ضریب همبستگی پیرسون بین سه فاکتور نیز نشان داد که تنها ارتباط بین hGH و لاکتات گروه تمرین کاتسو معنادار است. همچنین تمرین کاتسو به افزایش معنادار IGF-1 نسبت به گروه دیگر منجر شده بود.
خلاصه ماشینی:
در خصوص اثر تعاملی متغیر لاکتات به طور کلی هرچند نتایج معنادار نبود (٠/٠٧٣ = P)، یافته های دقیق تر (تحلیل واریانس یکراهه ) بین گروه های تجربی نتایج بیانگر آن بود که بین لاکتات مرحلة اول گروه بدون محدودیت و لاکتات مرحلة دوم (بلافاصله پس از فعالیت ورزشی ) گروه تمرین کاتسو تفاوت معناداری وجود داشت (٨/٤٧- تا ١٥/٣٧- = CI؛ ١/٢٤ ± ١١/٩٢- )؛ بدین معنا که تمرین کاتسو توانسته بود به نسبت مرحلة اول گروه بدون محدودیت ، افزایش معناداری در لاکتات خون ایجاد کند.
تغییرات بین گروهی میانگین های سطوح لاکتات خون در تمرین کاتسو (††: نسبت به پیش آزمون ) و فعالیت ورزشی مقاومتی بدون محدودیت در جریان خون (†: نسبت به پیش آزمون ) طی وهله های سه گانه نتایج حاصل از مقایسة تغییرات درون گروهی و بین گروهی هورمون رشد نیز نشان از عدم تفاوت بین گروهی (٠٠٥<P) و همچنین وجود تفاوت معنادار بین وهله های سه گانة تمرینی داشت (٠٠٥>P)(جدول ٢).
تغییرات بین گروهی میانگین های سطوح هورمون رشد در تمرین کاتسو(††: نسبت به پیش آزمون ) و فعالیت ورزشی مقاومتی بدون محدودیت در جریان خون († : نسبت به پیش آزمون ) طی وهله های سه گانه در خصوص تفاوت های درون گروهی هرچند افزایش در ١-IGF در گروه تمرین کاتسو طی وهله هـای دوم و سوم مشاهده شد، به لحاظ آماری معنادار نبودند (٠٠٥<P).
با توجه به نتایج تحقیق مشخص شد که فاکتور رشد شبه انسولین -١(١-IGF) بلافاصله پس از تمرین کاتسو به طور معناداری بیش از فعالیت ورزشی بدون مقاومت جریان خون بود.