چکیده:
هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی آموزش پرتاب دارت از طریق انواع خودگویی در نوآموزان مرد بود. بدین منظور 48 نوآموز مرد (میانگین سن 23 سال) با استفاده از روش تصادفی ساده از بین برنامههای آموزشی انجمن دارت شهرستان ارومیه انتخاب و در چهار گروه 12 نفره جای گرفتند. مداخلات آزمایشی برای گروهها عبارت بودند از 1) گروه انتخاب مربی: خودگویی عبارت «مرکز-هدف»، 2)گروه انتخاب آزاد: خودگویی هر عبارتی که تمرکز و توجه را تقویت کند، 3)گروه انتخاب گزینشی: خودگویی یکی از گزینههای «هدف-مرکز»، «هدف»، «مرکز»، «انگشت-مرکز»، «خال وسط» و «انگشت هدف» و 4 گروه کنترل: بدون خودگویی. دادههای گردآوری شده از پیشآزمون و پسآزمون با استفاده از تحلیل کوواریانس و آزمون تعقیبی LSD در سطح اطمینان 95 درصد مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که پس از کنترل سطوح پیشآزمون، اثر اصلی گروه بر نمرات خطای عملکرد پرتاب دارت در پسآزمون معنادار است. مقایسههای تعقیبی نشان داد که خطای عملکرد در گروه گزینشی به طور معناداری پایینتر از سایر گروههاست. همچنین، خطای عملکرد در گروه انتخاب آزاد پایینتر از گروه کنترل بود، اما با خطای عملکرد گروه انتخاب مربی تفاوت معناداری نداشت. علاوه براین، بین خطای عملکرد گروه انتخاب مربی و کنترل تفاوت معناداری مشاهده نگردید.یافتههای پژوهش حاضر پیشنهاد میکند که آموزش مهارتهای حرکتی از طریق خودگویی، به ویژه زمانی که نوآموزان مجاز به گزینش نشانههای کلامی باشند، اثربخشی آموزشی را بهبود میبخشد
خلاصه ماشینی:
براساس ادبیات پژوهشی موجود، راهبردهای تمرین ذهنی<FootNote No="91" Text=" Mental Practice"/> (برای مثال، جوزف<FootNote No="92" Text=" Joseph"/>، 2004)، تصویرسازی ذهنی<FootNote No="93" Text=" Mental Imagery"/> (برای مثال، کامینگ، نوردین و رینولدز<FootNote No="94" Text=" Cumming, Nordin, Horton, &amp;amp; Reynolds"/>، 2006)، تمرکز توجه (برای مثال، لوهس، شروود و هیلی<FootNote No="95" Text=" Lohse, Sherwood, &amp;amp; Healy"/>، 2010) و خودگویی<FootNote No="96" Text=" Self-Talk"/> (رالت و همکاران<FootNote No="97" Text=" Raalte et al.
به طور کلی با توجه به آنچه گذشت، در پژوهش حاضر سعی بر آن است تا با تأکید بر بعد خودانتخابی خودگویی، ضمن بررسی تأثیر خودگویی آموزشی بر عملکرد مهارت پرتاب دارت، به این سوال پاسخ داده شود که آیا بین اثربخشی سه نوع خودگویی اختصاص داده شده توسط مربی، آزاد و گزینشی تفاوت وجود دارد؟ روش تحقیق طرح تحقیق: پژوهش حاضر از نظر روش از نوع مطالعات نیمهتجربی با طرح پیشآزمون و پسآزمون با سه گروه آزمایشی و یک گروه کنترل میباشد (جدول 1) جدول 1.
نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که پس از کنترل اثر پیشآزمون (001/0 &gt; p ,91/29 = (1 ,43)F)، اثر گروه بر خطای عملکرد پرتاب دارت از لحاظ آماری معنادار است (001/0 &gt; p ,59/32 = (3 ,43)F)، بدین معنی که دست کم خطای عملکرد پرتاب دارت یکی از گروههای چهارگانه (انتخاب مربی، انتخاب آزاد، انتخاب گزینشی و کنترل) با سایر گروهها تفاوت معنادار دارد.