چکیده:
در قرآن کریم تعدادی از آیات وجود دارد که به تصریح بسیاری از علمای شیعه و سنی
در شأ ن و فضیلت اهل بیت علیهم السلام نازل شده است، مانند آیه مباهله، ولایت، مودت،
تبلیغ و شراء. علمای وهابی، از جمله ابن عثیمین، در تفاسیر خود بعض ا به این آیات
پرداخته اند. منهج ابن عثیمین در مواجهه با آیات فضایل اهل بیت علیهم السلام متفاوت است.
او در برخی آیات که به اعتراف خودِ اهل سنت در شأ ن و فضیلت اهل بیت علیهم السلام وارد
شده، سعی در انکار شأ ن نزول آیه کرده یا اصلا اشاره ای به شأ ن نزول ندارد، یا اگر هم
اشاره ای می کند آن را تضعیف می کند. او در خصوص روایات فضایل اهل بیت علیهم السلام نیز
همین مواجهه را دارد و روایاتی را که ذیل آیه در فضیلت اهل بیت علیهم السلام صادر شده
است یا متذکر نمی شود یا آنها را جعلی می داند. ابن عثیمین در مواجهه با گروه دیگری
از این آیات سعی در عمومی جلوه دادن فضیلت می کند و اقوال علما را ذیل آیه متکثر
جلوه می دهد تا از فضیلتی که در شأ ن اهل بیت علیهم السلام وارد شده، سلب خصوصیت کند.
این مقاله منهج ابن عثیمین در آیاتی را که در فضایل اهل بیت علیهم السلام است بررسی
می کند.
خلاصه ماشینی:
"ابنعثیمین شاهدی برای این سخن خود میآورد و میگوید این قول را محمد رشید رضا نیز میپذیرد و میگوید تفسیر اول (که آیه مباهله در شأن و فضیلت اهل بیت ( نازل شده) تفسیری از رافضه است، اما حدیثی که در این زمینه وارد شده دلالت بر آن دارد که این سخن اصلی دارد.
4 آلوسی که از همفکران ابنعثیمین و سلفیمذهب است بعد از اینکه میکوشد آیه را عام جلوه دهد تا مخصوص اهل بیت ( نباشد در انتها میگوید این خبر ضعیف است، همانگونه که سیوطی در الدر المنثور گفته و شواهد دیگری نیز برای ضعف این حدیث میآورد ولی در پایان ناچار میشود اعتراف کند که از جماعتی از اهل بیت ( مؤیداتی برای تأیید این حدیث وارد شده است؛ مثل روایتی که از امام سجاد ( هنگام ورود به شام نقل شد و روایتی از علی ( که میفرمایند درباره ما آل حم، آیهای وجود دارد که حفظ زمخشری، محمود، الکشاف عن حقائق غوامض التنزیل، ج4، ص219.
3 ابنعثیمین نظر قبلی را (که میگویند این آیه در شأن اهل بیت ( نازل شده) که از تمام مفسران شیعه و غالب مفسران اهل سنت وارد شده نظر برخی از مفسران میداند ولی این تفسیر را که تعداد کمی از اهل سنت قبول دارند (و غالب آنها نیز از وهابیاناند) حسکانی، عبید الله بن احمد، شواهد التنزیل لقواعد التفضیل، ج1، ص145؛ ثعلبی نیشابوری، ابو اسحاق احمد بن ابراهیم، الکشف والبیان عن تفسیر القرآن، ج2، ص126."