چکیده:
باتوجه به خسارات هنگفت حوادث رانندگی در ایران، نحوه ي جبران خسارات زیان دیدگان
این گونه حوادث از اهمیت به سزایی برخوردار است. در این راستا، قانون گذار در قانون بیمه
اجباري دارندگان وسایل نقلیه موتوري زمینی در مقابل شخص ثالث مصوب 1387 براي تسهیل
جبران خسارت زیان دیدگان به دو راه کار متوسل شده است: 1) اجباري نمودن بیمه وسایل نقلیه
موتوري زمینی و 2) تاسیس صندوق تامین خسارات بدنی. این دو راه کار در طول یکدیگر قرار
دارند نه در عرض هم؛ یعنی جبران خسارت از طریق صندوق هنگامی است که به هر دلیل
امکان پرداخت خسارت از طریق بیمه گر مسئولیت وجود نداشته باشد. در این مقاله تلاش شده
است مبانی و ماهیت صندوق، حدود تعهدات آن و شرایط خسارت هاي قابل جبران از سوي آن
به صورت توصیفی و تحلیلی مورد بررسی قرار گیرد و در کنار ذکر کاستی هاي موجود، براي رفع
آن پیشنهادهایی ارائه گردد.
خلاصه ماشینی:
"در ماده ١٠ قانون جدید بیمه اجباری مسئولیت مدنی دارندگان وسایل نقلیـه موتـوری زمینـی در مقابل شخص ثالث مصوب ١٣٨٧/٤/١٦، همانند ماده ١٠ قانون قبلی ، به منظور حمایـت از آن دسته از زیان دیدگان حوادث رانندگی که خسارت های بدنی وارد به آنان به علت فقدان یا انقضـای بیمه نامه ، بطلان قرارداد بیمه ، تعلیق تامین بیمه گر، فرار کردن و یا شناخته نشدن مسئول حادثـه و 2 یا ورشکستگی بیمه گر قابل پرداخت نباشد یا به طور کلی خارج از شرایط بیمه نامه باشد صـندوق مستقلی به نام صندوق تامین خسارت های بدنی پیش بینی شده است که خسارت بـدنی اشـخاص ثالث را در موارد یادشده تا معادل حداقل ریالی دیه یک مرد مسـلمان در مـاه هـای حـرام جبـران ١.
٢. در حقوق فرانسه نهادی مشابه «صـندوق تـامین خسـارات بـدنی » بـه نـام صـندوق تضـمین خسـارت خـودرو (Fonds de Garantie Automobile) وجود دارد که بر اساس قانون بیمـه فرانسـه مصـوب ژوئیـه ١٩٨٥ در موارد پیش رو خسارت زیان دیده را پرداخت میکند: الف ) در صورت فرار مقصر حادثه ی تصادف ؛ ب) بیمـه نبـودن وسیله ی نقلیه ی مقصر حادثه ؛ ج) بطلان قرارداد بیمه یا تعلیق قرارداد بیمه ."