چکیده:
قرآن كريم با الگوسازي بخش هايي برجسته از زندگي انسان هاي كامل و گاه تكرار آن در آيات قرآن، درس هاي آموزنده اي به ما مي دهد. در اين ميان، پاره اي از آيات قرآني در نگاه نخست، چالش زا و مسئله برانگيز است. يكي از اين موارد، شبهه هايي است كه عصمت پيامبران را زير سوال مي برد و از مهم ترين شبهه ها مي باشد و يكي از اين شبهه ها، سوالي است كه درباره حضرت لوط(ع) مطرح است و اينكه چگونه ايشان ازدواج با دختران خود را به مشركان پيشنهاد داده است. اين مقاله با در نظر گرفتن آيات مربوط، راهكارهاي برون رفت از اين شبهه را از ديدگاه مفسران، به ويژه علامه طباطبائي، مورد تحقيق قرار داده است و به اين نتيجه دست يافته كه از ميان برون رفت هايي كه در پاسخ به اين شبهه ارائه شده، فقط برون رفت مبتني بر نبودِ تشريع حرمت ازدواج با مشركان در زمان حضرت لوط(ع) صحيح است و پاسخي موجه به شمار مي آيد.
خلاصه ماشینی:
"، ج ٢: ٢٧٢ و مجلسـی، ١٣٦٣، ج ٢٠: ٤٥)؛ زیرا در مقام ضرورت ، حتی به مشرک بت پرست نیز میتوان دختر داد و مسئلۀ مورد بحـث را گواه بر این مطلب گرفته اند و گفته اند گواه بر جواز این کار، عمل حضرت شعیب (ع ) اسـت که چنان که حضرت لوط (ع ) در مقام ضرورت حاضر شد دختـران خـود را بـه ازدواج کـافران مشرکی درآورد که مستحق عذاب الهی بودند (ر.
بنــابراین ، همان گونه که این ازدواج ها قبل از وضع حکم حرمت ازدواج مسلمانان با مشرکان بـوده ، بـر حضرت لوط (ع ) نیز در مسئلۀ مورد بحث ایرادی وارد نخواهد بـود و ایـن بـرون رفـت عقلـیـ تاریخی که اساسا منکر حرمت ازدواج با کافران در زمان حضـرت لـوط (ع ) و آنگـاه تـا زمـان تشریع آن در اسلام است ، موجه خواهد بود.
نتیجه گیری در پاسخ به شبهۀ پیشنهاد حضرت لوط (ع ) مبنی بر ازدواج دختر خود با مشرکان ، پس از گزارش ، تحلیل و نقد برون رفت هـایی کـه در پاسـخ بـه ایـن شـبهه ارائـه شـده اسـت و یـا احتمال هایی که در پاسخ به آن می توان مطرح کرد، حاصل پژوهش حاضر این اسـت کـه از میان هفت (٧) برون رفت ، فقط برون رفت دوم (٢) که مبتنی بر نبود تشـریع حرمـت ازدواج با مشرکان در زمان حضرت لوط (ع ) می باشد، مطابق با ظهـور آیـۀ مربـوط و قـراین تـاریخی موجه است و سایر وجوه به لحاظ نداشتن تطابق با ظهور آیات (برون رفـت سـوم ، چهـارم و پنجم ) و یا مخالفت با قواعد (برون رفت اول ) و یا سـیاق آیـات مربـوط (بـرون رفـت هفـتم ) غیرقابل پذیرش است ."