چکیده:
اين مقاله، مقاله اي كاملاً تحقيقي است و به چگونگي بكارگيري طب جديد در مناطق روستايي با الگوگيري از تعاوني هاي سنتي روستايي خرده مالكي اشاره دارد. تحقيق اصلي اين مقاله در دو ناحيه روستايي ايران انجام گرفته كه عبارتند از:
1- مناطق روستايي فريدن، واقع در استان اصفهان كه از پنج گروه جمعيتي لر، ترك، فارس، ارمني و گرجي تشكيل شده است.
2-مناطق روستايي سلسله، واقع در استان لرستان كه ساكنان آن را لك ها تشكيل مي دهند.
خلاصه ماشینی:
"همان طور که پیشتر اشاره شد پس از مدتی کار در امـور پزشـکی و تحقیقـات در زمینۀ جامعه شناسی روستایی و شـهری بـه ایـن نتیجـه رسـیدم کـه بـا واکسیناسـیون و بهداشتی کردن آب های آشامیدنی، و بردن برق به نواحی روستایی که کمک شـایانی بـه نگهداری مواد غذایی مینمود - که خـود یـک عامـل مهـم در ارتقـاء سـطح بهداشـت روستاییان بود - و همچنین بردن گاز به روستا تا حـدود بسـیاری باعـث پیشـگیری از عفونت های ریوی در این نواحی شده ولی با وجود موارد ذکر شـده سـطح بهداشـت و درمان درنواحی شهری و روستایی در مرتبۀ مطلوبی قرار نداشـت ، بنـابراین عـلاوه بـر عوامل یاد شده یک عامل مهم و تعیین کننده دیگر، افـزایش سـطح معلومـات بهداشـتی درمانی کل جمعیت کشور بود که باید به تدریج و بطور عمقی مردم با مسائل بهداشـتی و درمانی جدید آشنا میشـدند، کـه ایـن آمـوزش بایـد از طریـق دبسـتان ، راهنمـایی، دبیرستان و دانشگاه شروع شده و از طریق ایـن افـراد تحصـیل کـرده وارد خـانواده هـا میشد.
بنابراین با دانشی که از تعاونیهای سـنتی روستایی به دست آورده بودم به این نتیجه رسیدم که باید بـا مشـارکت مـردم و یـاری گرفتن از آنها یک بیمارستان روسـتایی بسـازم و نظربـه ایـن کـه مـردم منطقـه قـدرت اقتصادی خوبی نداشتند و من هم هـیچ گونـه بودجـه ای نداشـتم ، تصـمیم گـرفتم کـه درمانگاهی که در روسـتای چهـار تختـه در آن مشـغول طبابـت بـودم - بخشـی از آن درمانگاه که مربوط به سکونت من بود و دارای چند اتاق خواب و یک دستگاه حمام و یک سالن و توالت بود و در طرف دیگر چندین اتاق در حیاط درمانگاه و نیز پارکینـگ ماشین بود - را تبدیل به بیمارستان نمایم ."