چکیده:
هدف از پژوهش حاضر، بررسي مقايسه اثربخشي انواع مداخلات شناختي ـ حركتي بر تعادل پوياي زنان سالمند بود. روش پژوهشحاضر، نيمه تجربيبودهو باطرحپيش آزمون ـ پس آزمونانجامشده است. بدين منظور، 40 نفر از زنان سالمند ( با دامنه سني 60 تا 75 سال) در اين پژوهششركت نمودند و به صورت تصادفي به سه گروه تجربي و يك گروه كنترل تقسيم شدند. شايان ذكر است كه تمام گروه هابه مدت 15 جلسه و به شكل پنج روز در هفته بر اساس پروتكل هاي تعيين شده تمرين كردند. تعادل پوياي آزمودني ها، قبل و بعد از دوره تمريني با استفاده از مقياس تعادل برگ ارزيابي گرديد. داده هاي پژوهش نيز با استفاده از آزمون هاي تحليل واريانس يك طرفه و آزمون تعقيبي توكي مورد تجزيه وتحليل قرار گرفتند. نتايج به دست آمده نشان مي دهد كه تمرينات ذهني، خودگويي و تركيبي (ذهني ـ خودگويي) بر تعادل تاثيرگذار مي باشد (0.05>P)،اما بين عملكرد تعادلي گروه هاي تمريني ذهني، خودگويي و تركيبي تفاوت معناداري وجود ندارد (P >0.05) .بر اساس يافته هاي پژوهش حاضر دريافت مي شود كه كاربرد تمرينات ذهني، خودگويي و تركيبي ممكن است از طريق افزايش عملكردهاي عصبي ـ شناختي، در بهبود عملكرد تعادلي تاثيرگذار باشد؛زيرا، افت عملكردهاي عصبي ـ شناختي مرتبط با سن در زمين خوردن افراد سالمند نقش دارد.
خلاصه ماشینی:
براساس یافتههای پژوهش حاضر دریافت میشود که کاربرد تمرینات ذهنی، خودگویی و ترکیبی ممکن است از طریق افزایش عملکردهای عصبی ـ شناختی، در بهبود عملکرد تعادلی تأثیرگذار باشد؛ زیرا، افت عملکردهای عصبی ـ شناختی مرتبط با سن در زمینخوردن افراد سالمند نقش دارد.
شایانذکر است که این عوامل به بهبود تعادل کمک کرده و از بروز آسیبهای ناشی از سقوط جلوگیری میکند (6،7)، اما برخی از پژوهشگران معتقد هستند که سالمندان بهدلیل شیوع ناتوانیها، مشکلات جسمانی و افزایش کمتحرکی و فقر حرکتی نمیتوانند از تمرینات متناوب و سنگین جهت بهبود تعادل بهره ببرند؛ ازاینرو، برای دستیابی به عملکرد بهتر و بهبود وضعیت تعادلی، کاربرد برنامههای تمرینی کمهزینه، ایمن، دارای اثرات همهجانبه و بدون خستگی جسمی که بر دو جنبۀ شناختی و فیزیکی تمرکز میکنند، ضرورت مییابد (8).
علاوهبراین، پرویزی و همکاران (1390) در مطالعات خود به این نتیجه رسیدند که ترکیب تمرینات ذهنی و خودگویی بهصورت مثبت، برخی از موارد مهم مانند نگرانی، ترس، اضطراب و میزان انگیختگی را در افراد کنترل مینماید و بر ساختارهای دیگر از قبیل اعتمادبهنفس، دقت و تمرکز اثرگذار میباشد و تمامی این عوامل موجب بهبود عملکرد میشود.
Carl Jennifer لذا، هدف از پژوهش حاضر، بررسی این موضوع است که آیا تمرینات شناختی ـ حرکتی متفاوت (تمرینات ذهنی، خودگویی و ترکیبی (خودگویی ـ ذهنی)) میتواند تأثیر متفاوتی بر تعادل پویای افراد سالمند داشته باشد؟ روش پژوهش این پژوهش از نوع مطالعات نیمهتجربی با طرح پیشآزمون ـ پسآزمون با سه گروه تجربی و یک گروه کنترل بود.