چکیده:
همزمان با تحولات اساسی در عرصههای گوناگون زندگی بشری در قرون اخیر و پس از رنسانس در غرب، مفهوم «متن» نیز دچار تغییرات بنیادین گشتهو پس از آنکه مختص آثار مکتوب بود، بر هر اثر قابل تفسیر و دارای پیامی برای مخاطب، تلقی گردید. برای بررسی متون، ضمن اکتفا به ساختار زبانی متن، از رویکردهای نقدی نوین معاصر همچون ساختارگرایی و شالودهشکنی استفاده شد. متن در تعریف امروزی با استقلال از نیت مؤلف خود، پذیرای خوانشهای متعددی است که معانی مختلفی بر آن تحمیل میشود.این نوشتار میکوشد نظریه متن بودن قرآن به مفهوم امروزی آنرا ردّ نماید؛ اندیشهای که توسط برخی از پیروان مکاتب غربی در جهان اسلام دنبال میشود. در این راستا، ویژگیهای متن امروزی از منظر نظریهپردازان ادبی غربی معاصرو امکان تسمیه قرآن به متن را بررسی خواهیم کرد و ثابت کردهایم نص قرآنی به دلیل صدور آن از جانب خداوند، معجزه استو همچنین هدف از نزولش که همانا هدایت است، در تعاریف جدید غربی از متن، نمیگنجد و لذا نمیتوان با آن همچون سایر متون رفتار کرد و آراء غربی معاصر پیرامون متن را بر آن تطبیق داد.
خلاصه ماشینی:
"در این راستا، ویژگی های متن امروزی از منظر نظریه پردازان ادبی غربی معاصر و امکان تسمیه قرآن به متن را بررسی خواهیم کرد و ثابت کرده ایم نص قرآنی به دلیل صدور آن از جانب خداوند، معجزه است و همچنین هدف از نزولش که همانا هدایت است ، در تعاریف جدید غربی از متن ، نمیگنجد و لذا نمی توان با آن همچون سایر متون رفتار کرد و آراء غربی معاصر پیرامون متن را بر آن تطبیق داد.
حقیقت قرآن تنها همین کتابی که اکنون در میان ما وجود دارد نیست ؛ بلکه دارای اصلی است که در لوح محفوظ وجود دارد و مفاهیم و حقایق والایش در آن ثبت شده ؛بنابراین معانی ظاهری و باطنی آن و مقاصد خداوند نیز در این لوح ، معین بوده و ازاین رو و معانی متفاوت برخاسته از مفسران را نمی توان معنای نهایی آن تلقی کرد؛ مگر معانی ای که معصومین و راسخان در علم که با عالم غیب و وحی در ارتباطند، از آن خبر داده باشند.
نتیجه گیری ١) با توجه به ویژگی های جدید ارائه شده در غرب برای مفهوم متن ، نمی توان قرآن را از مصادیق متن ـ در مفهوم امروزی و غربی آن ـ به شمار آورد؛ زیرا ماهیت متن قرآن متفاوت از سایر متون بوده ، و این نظریات با فرض قابلیت تطبیق بر برخی متون ، در مورد قرآن صدق نمی کند؛ از آن رو که قرآن تنها همین متن موجود نیست ، بلکه دارای اصلی در لوح محفوظ است که همه معانی ظاهری و باطنی مورد نظر خداوند در آن وجود دارد."