چکیده:
بهینه سازی از زمینه های پر کاربرد در زندگی امروزی همچون ریاضی، مهندسی، اقتصاد، علوم پایه، مدیریت و غیره است و مسئله چیدمان بسته ها یک مسئله بهینه سازی ترکیبی معروف در غیرچند جمله ای های سخت، پایهای، پر کاربرد در علوم کامپیوتر با ماهیتی گسسته و گونه ای خاص از مسئله ی کوله پشتی باینری است. در سالهای اخیر، تکنیک های حل گوناگونی برای حل این مسئله گسترش یافته اند، که هر یک به نوبه خود دارای مزایا و معایبی می باشند. در همین راستا برای حل بهینه- ی، مسئله بهینه سازی ترکیبی معروف بنام چیدمان بسته ها، یک مدل بهبود یافته ی الگوریتم بهینه سازی ازدحام ذرات که
مبتنی بر بکارگیری نگاشت آشوب و منطق فازی میباشد، تحت عنوان "الگورتیم بهینه سازی ازدحام ذرات نوین" ارائه گردیده. هدف این مقاله، قیاس پیشبرد دقت و اجرای کاراترین تکنیک حل نوین برای دستیابی به چیدمان بهینه در فضای دو بعدی توأم با ترکیب روشهای ترکیبی مانند منطق فازی و جایگزینی اعداد کیاتیکی بجای اعداد تصادفی در الگوریتم بهینه سازی ازدحام ذرات، در طی دو مرحله است. در روش تحقیق، الگورتیم های قیاسی یعنی حالت "ادغام الگورتیم بهینه سازی ازدحام ذرات و الگورتیم ژنتیک" و "بهینه سازی ازدحام ذرات نوین" در محیط متلب پیاده سازی و مقایسه گردیدند. در نهایت به منظور ارزیابی الگوریتم پیشنهادی(الگورتیم بهینه سازی ازدحام ذرات نوین) از توابع هدف استفاده گردیده، که یافتهها و نتایج
تجربی، حاکی از برتری الگوریتم نوین پیشنهادی در دستیابی به چیدمان بهینه مبتنی بر بیشینه بسته کاربردی و کمینه زمان خطی در فضای دو بعد نسبت به یکی از به روزترین نسخه های بهینگی الگورتیم بهینهسازی ازدحام ذرات (ترکیب الگورتیم بهینه سازی ازدحام ذرات و الگورتیم ژنتیک) میباشند