چکیده:
فرضیه، سوال اصلی، سوالات فرعی و نحوه تحقیق را توضیح می دهد . در قسمت دوم مقاله شرایط، زمینه ها، عناصر، مفاهیم و نظریات مرتبط با توسعه بحث می شود و سپس ویژگی های نئوپاتریمونیالیسم دوره پهلوی از سال 1342-1356 از طریق مفاهیم گفتمان سلطنت، مشروعیت، رابطه جامعه مدنی و دولت، رشد اقتصادی و عدم توسعه اقتصادی، ویژگی های شخصیتی محمدرضا شاه پهلوی توضیح داده می شود . بعد رابطه بین توسعه و نئو پاتریمونیالیسم پهلوی دوم با در نظر گرفتن مفاهیم توسعه سیاسی، توسعه اقتصادی، توسعه دولت محور و توسعه و مثابه عقلانیت بررسی می شود . فرضیه مقاله این است که
نئوپاتریمونیالیسم پهلوی دوم مانع توسعه در ایران دوره مذکور شده است . با در نظر گرفتن عناصر و خصوصیات و نظریات مرتبط با توسعه و خصوصیات و ویژگی های نئوپاتریمونیالیسم و رابطه بین آن دو که در قسمت دوم متن مقاله توضیح داده شده است به این نتیجه رسیدیم که رژیم پهلوی دوم در دوره مذکور علی رغم داشتن برخی خصوصیات مدرنیسم ( رشد صنعتی، اقتصادی، طبقاتی، آموزشی و ...) با توجه به مفاهیم توسعه سیاسی، توسعه اقتصادی، توسعه پایدار و همه جانبه و عقلانیت، نظامی توسعه یافته تلقی نمی شود و نئوپاتریمونیالیسم در توسعه نیافتگی ایران دوره مذکور نقش اساسی داشته است.
خلاصه ماشینی:
"(جان فوران ، ١٣٧٨ و ابراهامیان ، ١٣٧٩، ٥٤٩) ٥- ویژگی های شخصیتی محمدرضا شاه پهلوی تفکیک ویژگی های شخصیتی حاکم از فرهنگ سیاسی نخبگان و جامعه مشکل است و تمایزی که بین من فاعلی (بیانگر اراده و استقلال و کنش فرد در برابر ساختارهای اجتماعی ) و من مفعولی (بیانگر ساختارها و نقش های اجتماعی موثر در رفتار فردی ) در جامعه شناسی کنش متقابل نمادی جرج هربرت مید و هربرت بلومر در عمل کار مشکلی است با این همه برای فهم بهتر ویژگی های سلطانی رژیم پهلوی تا آن جا که ممکن است برخی ویژگی های شخصیتی محمدرضا شاه پهلوی را برمی شماریم (دشتی ١٣٨٣، صفحات مختلف و کاتوزیان ١٣٨٠، ٢٤٤- ٢٣٩ و راجی ١٣٦٤، ١٨ و ١٩ و زوئیس ١٣٧٠، ٣٣ و ٣٧ و فوران ٧٨ و شهابی و خان لینز ١٣٨٠) جمع کردن حکومت و سلطنت معتقد به مونولوگ و نه دیالوگ در نمایش مشروعیت مردمی در گفتگو جشن ها و مراسم مختلف تشنه اطاعت و تشنه قدرت نمایی خود را بر فراز همه می دید ادعای الهام و حقیقت پنداشتن رویاهای خود از نظر او استقلال فکر مساوی با خودرأیی و انتقادناپذیری حفظ شخصیت مثبت خویش از گستاخی بود طریق جفت روانی و فکری خود (پرون ، علم ، اشرف ) طالب محبوبیت مصدق و اقتدار پدر بی توجهی به حقوق ملت چیزی پشتیبانی جدی آمریکا (رابطه پدر (رضاشاه ) به نام حقوق بشر و دموکراسی و فرزندی ) عقده کتاب نویسی و مصاحبه خودشیفتگی و جویای تحسین عظمت طلبی و انفعال و وابستگی مطبوعاتی شدن فزاینده توامان خواستار حضور افراد حقیر و تطمیع روزنامه های خارجی برای حکومت خودکامه نه دیکتاتور بی شخصیت در دربار درج گزارش مثبت از عملکرد (بعد از ١٣٤٢) رژیم معتقد به تئوری توطئه خاصه خرجی و فساد مالی و تکیه فرار از واقعیت و افتادن در تخیل بر درآمد نفت بزرگ می خواست در پوست دیگران بی توجهی به نقدهای دلسوزانه داشتن روحیه نظامی گری مطوب خویش برود نزدیکان عدم صداقت از نظر مخالفان تصمیم گیرنده در همه امور حتی احساس تملک نسبت به قلمرو و امور جزئی و وابسته کردن همه ثروت تحت حکومت خود مقامات به خود معتقد به عامل بیم و ترس در نداشتن فرصت تجربه و تفکر در شاه را کسی باطنا دوست حکومت بیشتر از اقناع زمان پدر نمی داشت قسمت سوم : رابطه بین توسعه ونئو پاتریمونیالیسم در دوره پهلوی (١٣٤٢- (1356 توسعه برای مردم است و به وسیله مردم نییز تحقق می یابد نه برای و به وسیله عده ای خاص که در آن صورت توسعه ای در کار نخواهد بود."