چکیده:
با توجه به کاهش سن تشخیص ناشنوایی و کاشت حلزون شنوایی به کمتر از یک سالگی، تدوین برنامه توانبخشی خانواده محور با توجه به ویژگی های مخاطبین ایرانی برای این گروه سنی ضروری می باشد. بررسی اثربخشی برنامه توانبخشی شنیداری تدوین شده با عنوان "نوایش" بر مهارت های ارتباطی کودکان کاندید کاشت حلزون شنوایی هدف پژوهش حاضر بوده است. 32 مادر به همراه کودکان ناشنوای زیر یک سال خویش تحت پوشش یک برنامه توانبخشی شنیداری تازه طراحی شده قرار گرفتند. مهارت های ارتباطی، ادراک شنوایی و تولید گفتار به ترتیب با استفاده از مقیاس نیمرخ رشدی رفتار نمادین و ارتباط/سیاهه کودک نوزاد (CSBSDP)، آزمون طبقه بندی عملکرد شنیداری (CAP) و مقیاس درجه بندی وضوح گفتاری (SIR) مورد بررسی قرار گرفتند. تحلیل داده ها نشان داد که برنامه بر افزایش توانمندیهای ارتباطی، ادراک شنیداری و تولید گفتار کودکان ناشنوای شرکت کننده در مقایسه با گروه کنترل موثر بود. همچنین پیگیری نتایج پایداری اثربخشی این برنامه را نشان داد. با توجه به کاهش روزافزون سن تشخیص ناشنوایی، بهکارگیری این برنامه در توانبخشی شنیداری کودکان ناشنوا می تواند اثربخش باشد.
خلاصه ماشینی:
اثربخشي برنامه توانبخشي شنيداري والدمحور"نوايش " بر توانمندي ارتباطي کودکان خردسال منتظر کاشت حلزون شنوايي: تجربه اي از مداخله به هنگام بر روي کودکان ناشنواي زير يک سال The Efficacy of NAVAYESH Parent- based Aural Habilitation on Communication Abilities of Deaf Infants who are in Cochlear Implantation Waiting List: An Experience of Early Intervention on Infants with Deafness سعيد حسن زاده * Saeid Hassanzadeh فاطمه نيکخو** Abstract Fatemeh Nikkhoo چکيده با توجه به کاهش سن تشخيص ناشنوايي و کاشت حلزون شنوايي به کمتر از يک سالگي، تدوين برنامه توانبخشي خانواده محور با Since coc Since cochlear implants can now be provided for childrenbefore the age of 1, the development of a family-توجه به ويژگيهاي مخاطبين ايراني براي اين گروه سني centered habilitation program is essential for this ageضروري ميباشد.
اين يافته با نتايج تحقيقات انجام شده در زمينه اهميت برنامه هاي توانبخشي به هنگام بر بهبود مهارت هاي شنيداري و زباني کودکان ناشنوا مطابقت دارد (حسن زاده ، فرهادي، دانشي و 1Shin, Park, Ryu & Seomun 2Topol, Girard, Pierre, Tucker & Vohr 3Loots & Devise امام جمعه ، ٢٠٠٢؛ آزل ، سيلون ، ويو و آرتيرس ١، ٢٠٠٧؛ مارتينز، مارتينز، بالاجينو و سالواگو، ٢٠١٣؛ فيليپس و همکاران ، ٢٠٠٩).
در حالي که ، در برخي پژوهش ها رشد زبان و دلبستگي دو فرايند 1Uziel, Sillon, Vieu &Artieres 2Tait, De Raeve & Nikolopoulos 3Not, Cowan, Brown & Wigglesworth 4Hurtado, Marchman & Fernald 5Cooper & Aslin 6Masataka مجزا بوده و هيچ کدام بر ديگري تاثير بسزايي ندارند؛ به عبارتي دلبستگي ايمن منجر به رشد بيشتر و سريع تر مهارت هاي زباني و ارتباطي نميگردد.