خلاصه ماشینی:
"این موضوع به معنای رابطه به شدت خصمانه با ارتش پاکستان نیست، اما در عوض مستلزم پذیرش این موضوع است که منافع راهبردی ناهمگونی وجود دارد که به جای حل و فصل باید به طور مداوم مدیریت شوند.
دوم، تمرکز کمکهای امریکا به پاکستان باید با دخالت گسترده رهبران دموکراتیک و جامعه مدنی و نیز ارتقای زیرساختهای اساسی و تجارت همراه باشد و به علاوه از تلاش بیهوده برای نهادینه کردن گروههای سیاسی علیه اراده رهبران آنها و شکلدهی بنیادین جامعه پاکستان یا اعتقاد بیهوده به ارتباطات راهبردی و دیپلماسی عمومی پرهیز شود.
ارزیابی راهبرد پاکستان امریکا به رغم صرف زمان و هزینه بسیار همچنان موضعی ضعیف دارد؛ محبوبیت امریکا در پاکستان همچنان اندک است؛ ارتش پاکستان همچنان در مسیر گذشته خود گام برمیدارد؛ سیاستمداران غیرنظامی نتوانستهاند رشد و ثبات به وجود آورند؛ همچنان افغانستان با خشونت گسترده روبهروست؛ روابط هند و پاکستان به شدت خصمانه باقی مانده است و منطقه از راهحلهای آسان استقبال نمیکند.
1. ارتش امریکا باید در سالهای آینده اقداماتی واقعا متوازنکننده در مورد ارتش پاکستان انجام دهد و توانایی آن را برای تسلط بر افغانستان و تمایل آن را به مداخله سیاسی محدود سازد و در عین حال، نوعی تعامل و همکاری را حفظ کند.
اهداف مطرح در این مقاله (حفظ رژیمهای دارای دموکراسی ناقص در پاکستان و نیز تقویت زیرساختهای اساسی، جلوگیری از کنترل آزادانه افغانستان توسط ارتش پاکستان پس از خروج نیروهای امریکایی و به طور روشن تدوین برنامهای برای حل و فصل واقعی مسأله کشمیر) به حد کافی برای تلاش مضاعف سیاستگذاران امریکایی مطلوب به نظر میرسند."