چکیده:
هدف از نگارش مقالة حاضر، بررسی حذف گروه فعلی و حذف متمم فعل هـای وجهـی و فعـل هـای اصـلی (فعل هایی که بند را به عنوان متمم می پذیرنـد) در زبـان فارسـی اسـت . بـدین منظـور، پـس از مـرور و نقـد مطالعات انجامشده دربارة این ساخت در زبان فارسی ، به بررسی حذف مـتمم فعـل وجهـی و فعـل اصـلی پرداخته می شود. از آنجا که در زبان فارسی نمی توان گروه فعلی را حذف و زمان جمله را ابقـا کـرد، بایـد گفـت کـه در زبـان فارسـی ، بـرخلاف زبـان انگلیسـی ، سـاخت حـذف گـروه فعلـی (طبـق تعریفـی کـه در زبانشناسی زایشی به آن استناد می شود) وجود نـدارد. امـا در یـک سـاخت مشـابه ، امکـان حـذف مـتمم فعل های وجهی جز «باید» و فعل های اصلی در صورت احراز شرایط حاکم بر حذف وجود دارد. فعـل هـای وجهی به لحاظ واژ- نحوی فعل اصلی به شمار می آینـد و جایگـاه نحـوی ایـن دو یکسـان اسـت ؛ ازایـن رو، حذف متمم هر دو آنها یک ساخت واحد تلقی می شـود. خـروج سـازهای ماننـد مفعـول از جایگـاه حـذف، وجود پدیدة مرجع ناپیدا و امکان خوانش دقیق و نادقیق از ویژگی های نحوی مهـم ایـن سـاخت بـه شـمار می آید. نتایج این تحقیق نشان می دهد که در این ساخت ، مشخصة حذف روی فعل کوچک می نشیند و پـس از ارتقای فعل به جایگاه فعل کوچک و بازبینی مشخصه های تعبیرناپذیر از طریق رابطة تطـابق ، مـتمم فعـل حذف می شود، اما فعل کوچک ابقا می شود. طبـق شـواهد مطـرحشـده ، گـروه فعلـی واقـع در بـالای گـروه متمم نما حذف می شود؛ ازاین رو، این ساخت ، حذف گروه فعلی با ابقای فعل کوچک به شمار می آید.
خلاصه ماشینی:
"بنـابراین ، ایـن تحقیـق 36541 luPaoi niegpgyns xiliary o 98 درصدد پاسخگویی به پرسش زیر است : تبیین نحوی حذف متمم فعل های وجهی و فعل های اصلی (آن دسته از فعل هایی که بنـد را به عنوان متمم می پذیرند) در زبان فارسی که ساخت هـای مشـابه حـذف گـروه فعلـی هسـتند، چیست ؟ این فرضیه را می توان مطرح کرد که طبق تعریف ، ساخت حـذف گـروه فعلـی در فارسـی وجود ندارد؛ اما حذف متمم فعل وجهی و فعل اصلی یک ساخت واحـد و مشـابه موسـوم بـه «حذف گروه فعلی با ابقای فعل کوچک »٧ به شمار می آیند.
اما پیش از این حذف، فاعل جمله (سارا) از جایگـاه حـذف خـارج شـده و بـه جایگـاهی بـالاتر و به طور مشخص ، به مشخص گر گروه کانون حرکت کرده است ؛ بنابراین اگرچه در ظاهر به نظـر می رسد که در بخش دوم جملات ٣ و ٤ گروه فعلی حذف شده است ، اما از آنجا که عنصری کـه جایگاه زمان را اشغال کرده نیز مشمول حذف واقع شده، نمی توان آنها را ساخت حـذف گـروه فعلی نامید.
این ساخت زبـان فارسـی را نمـی تـوان صـرفا سـاخت حـذف مـتمم فعـل وجهی ٢٧ نامید؛ زیرا علاوه بر این که در زبان فارسی فعل وجهـی بـه لحـاظ واژ- نحـوی، فعـل اصلی محسوب می شود، هم متمم فعل وجهی و هم متمم فعل اصلی (آن دسته از فعل هایی که متمم آنها بند است )، در یک جایگاه نحوی قابل حذف هستند (البته در صورت احـراز شـرایط حاکم بر حذف که در مبحث بعدی به آن پرداختـه مـی شـود)، ازایـن رو، بـین آنهـا همپوشـی وجود دارد."