چکیده:
سرطان پروستات از جمله سرطان های متداول در مردان بوده که تاثیرات منفی بسیاری بر سیستم های عضلانی ـ اسکلتی بدن دارد؛ ازاین رو، هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر برنامه تمرینات مقاومتی بر تعادل و انعطاف پذیری بیماران مبتلا به سرطان پروستات می باشد. بدین منظور، 24 نفر از بیماران مبتلا به سرطان غیر متاستاتیک پروستات شهرستان اصفهان به صورت داوطلبانه در این پژوهش شرکت نمودند و به صورت تصادفی و مساوی در دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. بیماران گروه تجربی به مدت 10 هفته به انجام تمرینات مقاومتی پرداختند، اما بیماران گروه کنترل به درمان عادی خود ادامه دادند. قبل و بعد از دوره تمرینی، تعادل ایستا (با چشمان باز و بسته) و انعطاف پذیری تمامی بیماران ارزیابی شد. نتایج نشان می دهد که تعادل پای برتر )چشم بازو بسته( و غیربرتر (چشمان باز) بیماران گروه تجربی، به طور معناداری بعد از دوره تمرینی افزایش یافته است؛ در حالی که تغییر معناداری در گروه کنترل مشاهده نمی شود.میزان انعطاف پذیری بیماران گروه تجربی نیز به شکل معناداری بهبود یافت ،اما در گروهکنترل تغییر معناداری مشاهده نشد. از یافته های این پژوهش می توان نتیجه گرفت که تمرینات مقاومتی برای تعادل و انعطاف پذیری بیماران مبتلا به سرطان پروستات مفید می باشد و می تواند به عنوان یک مدالیته برای این دسته از بیماران توصیه شود.
خلاصه ماشینی:
"مطالعات نشان داده است که تمرینات مقاومتی، تأثیر معناداری بر آمادگی عضلانی، میزان خستگی، فاکتورهای خونی و شاخص های التهابی بیماران دارد، اما تأثیر چندانی بر ترکیب بدنی نمیگذارد (١٨ـ١٦)؛ لذا، با عنایت به اندکبودن اطلاعات درخصوص تعادل ، انعطاف پذیری و ترکیبات بدنی بیماران ، هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر برنامۀ تمرینات مقاومتی بر این متغیرها در بیماران مبتلا به سرطان پروستات میباشد.
پیش آزمون پس آزمون شکل ٧ـ میزان تغییرات شاخص تودة بدنی آزمودنیها درمورد چربی بدن نیز نتایج بیانگر این است که بیماران گروه تجربی، کاهش معناداری داشته اند (٠٠٥>P، ٤٣=T)؛ درحالیکه این عامل در گروه کنترل به صورت معناداری افزایش یافته است (٠٠٥>P، ٢٧=T).
* * پیش آزمون پس آزمون شکل ٨ـ میزان تغییرات چربی بدن آزمودنیها بحث و نتیجه گیری هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر برنامۀ تمرینات مقاومتی بر تعادل ، انعطاف پذیری و ترکیبات بدنی بیماران مبتلا به سرطان پروستات بود.
هرچند، کلوز رید٢ و همکاران در پی ١٢ هفته تمرینات سبک خانگی مانند تمرینات مقاومتی با کش ٣، تأثیر معناداری را در شاخص تودة بدنی بیماران مبتلا به سرطان گزارش کردند (١٨)، اما، افزایش معنادار میزان چربی بدنی بیماران مبتلا به سرطان پروستات در پی درمان های این نوع سرطان اثبات شده است ؛ برایمثال ، گالوائو و همکاران ، کاهش ١/٤ کیلوگرم در کل تودة عضلانی بدن را پس از دورة درمانی روش حذف آندروژن گزارش کردند (١٧).
Combined resistance and aerobic exercise program reverses muscle loss in men undergoing androgen suppression therapy for Prostate cancer without bone metastases: A randomized controlled trial."