چکیده:
در این مقاله، با توجه به برخورد تبعیضآمیز حکومت سنی عربستان سعودی با اقلیت
شیعی، وضعیت سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی شیعیان و همچنین چالشهای
پیشروی آنها و حکومت عربستان و راه برونرفت از این چالشها با تأکید بر عرصه
بینالملل مورد بررسی قرار گرفته است.
خلاصه ماشینی:
"شیعیان عربستان با مشکلاتی که شیعیان دیگر کشورهای عربی با آنها درگیرند نیز مواجهند: آنها باید به چه کسی وفادار باشند؟ به حکومتی که آنها را نادیده گرفته است؟ به خاندان سلطنتی، آن هم به امید اینکه آنها را از گسترش تبعیض اجتماعی و مذهبی توسط دولت و جامعه سعودی محافظت کند؟ یا اینکه آنها ابتدا باید به جامعه محلی خود یا حتی به فرهنگ منطقهای و شیعی گستردهتری وفادار باشند؟ این رژیم سعودی و نه خود شیعیانند که گزینه انزوای محلی را در برابر جامعه شیعه قرار میدهد.
این یادداشت اظهار میدارد که شیعیان روزبهروز جسورتر میشوند، «با سنن توحیدی ما ـ در اینجا مقصود همان سنن وهابی است ـ در مدارسشان مخالفت میکنند، از مشارکت در سنن دینی ما امتناع میورزند، در مراکزشان مرام خود را تبلیغ میکنند، خواستار آنند که تشیع به عنوان یک مکتب فقهی قانونی به رسمیت شناخته شود، طالب آزادی مذهبی و حفظ حرمت اماکن مذهبیشان هستند، حق ساختن حسینیه، تعلیم تشیع در مدارسشان و انتشار کتب شیعی را درخواست میکنند و از دولت میخواهند که به مبارزه با تشیع خاتمه دهد.
البته هر دو گروه با این ادعا، هدف خاص خود را تعقیب میکنند: شیعیان در پی کاستن بدگمانی و فشاری هستند که بر جامعه آنها وارد میشود و حال آنکه مخالفان سنی علاقهمند اثبات این نکتهاند که توانایی سنیهای مخالف در ضربهزدن به رژیم و نیز ایالات متحده در حال افزایش است.
از اینرو، دیدگاه لیبرال الصفار، تنها خط مشی سیاسی عملی و دراز مدتی است که در پیشروی شیعیان سعودی قرار دارد؛ چرا که آنها نمیتوانند ایده تشکیل حکومت شیعه اسلامی را در سر بپرورانند و از اینرو، باید با حکومتی که در آن زندگی میکنند به توافق برسند ـ البته در عین حال که فرهنگ خود را نیز حفظ میکنند."