چکیده:
زمینه: توجه به ارزش های اخلاقی، از جمله وظایف مهمی است که انتظار می رود دانشگاه ها و مراکز آموزش عالی در کنار کسب علم به آن توجه ویژه داشته باشند. پژوهش حاضر بر آن است تا ضمن بررسی وضعیت هوش اخلاقی دانشجویان، رابطه بین هوش اخلاقی و نوعدوستی آنها را مشخص نماید.
روش: پژوهش، کاربردی و شیوه گردآوری و تحلیل اطلاعات آن، توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه پژوهش دانشجویان دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه قم میباشند. حجم نمونه بر اساس جدول مورگان تعداد 196 نفر محاسبه شد. روش نمونهگیری، در دسترس و ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه استاندارد هوش اخلاقی و پرسشنامه نوعدوستی می باشد. داده ها از طریق فنون آماری؛ تحلیل واریانس، آزمون t، آزمون کراسکال والیس، U من ویتنی، و ضریب همبستگی پیرسون و با استفاده از نرمافزار SPSS تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: دانشجویان در ابعاد دلسوزی، وفای به عهد، اهمیت دادن به دیگران و توانایی در بخشش اشتباهات دیگران وضعیت خیلی خوب داشته اند. بین بیشتر مولفه های هوش اخلاقی با نوعدوستی دانشجویان رابطه معنادار وجود دارد. بین هوش اخلاقی دانشجویان در رده های مختلف سنی، رتبه کنکور و میزان تحصیلات والدین آنها تفاوت معنادار وجود ندارد. بین نوع دوستی دانشجویان در رده های مختلف سنی، و تحصیلات والدین آنها، تفاوت معنادار وجود ندارد، اما با رتبه کنکور، تفاوت معنادار بوده است.
نتیجه گیری: با توجه به این که هوش اخلاقی اکتسابی است و با نوع دوستی مرتبط است، آموزش هایی که منجر به رشد هوش اخلاقی دانشجویان می شود، میتواند موجب افزایش نوع دوستی و در نهایت بالارفتن سطح علمی دانشگاه شود.
خلاصه ماشینی:
بررسی وضعیت هوش اخلاقی دانشجویان پزشکی دانشگاههای علوم پزشکی شهر تهران نشان داد شاخصههای هوش اخلاقی ثبات عملکرد، راستگویی و بیان حقیقت، استقامت برای حق و حقیقت، پایبندی به عهد، مسوولیت پذیری برای انتخاب های شخصی، اعتراف به اشتباهات و قصورها، قبول مسؤولیت برای خدمت به انسانها و توانایی در بخشش اشتباهات خود و دیگران در میان دانشجویان در حد مطلوب نبوده است(14) .
) همانطور که در جدول شماره 9 مشاهده میشود، نتایج آزمون کراسکال والیس در مقایسه میانگین نوعدوستی براساس متغیرهای دموگرافیک نشان داد که: - بین نوع دوستی دانشجویان در رده های مختلف سنی (18 تا 22 سال و 23 تا 27 سال و 28 تا 32 سال)، و تحصیلات والدین آنها، تفاوت معنادار وجود ندارد.
نتایج پژوهشی دیگر نیز نشان داد که هوش اخلاقی و مؤلفههای مربوط به آن در دانشجویان دانشگاههای دولتی شهر تهران از حد متوسط بالاتر است.
همچنین، یافتههای پژوهش حاضر نشان میدهد که بین هوش اخلاقی دانشجویان با سن، رتبه کنکور، و میزان تحصیلات والدین تفاوت معنادار وجود ندارد.
در برخی دیگر از تحقیقات ارتباط مثبت بین نمرات تحصیلی و همدلی و رفتار اجتماعی مطلوب در کودکان دیده شده است(24).
با توجه به این که هوش اخلاقی اکتسابی است و با نوع دوستی هم در ارتباط است، پیشنهاد میشود پژوهشهای مشابهی در دانشگاههای دیگر انجام شده، و برنامهریزیهای مدون در جهت بالا بردن هوش اخلاقی و نوعدوستی دانشجویان شکل گیرد تا دانشگاهها بیش از پیش در افزایش کارایی و رشد حرفهای دانشجویان تاثیرگذار باشند.
Children's empathy and role taking: child and parental factors, and relations to pro-social behaviour.