چکیده:
نظریه ارزشهای سازمانی اریلی و ،(SVS) این پژوهش با بهره گیری از نظریه ارزشی شوارتز
نظریه انواع و کیفیت تعارض آیوکو و پکرتی به دنبال بررسی ارتباط ارزش های فردی ،(OCP) همکاران
بر رابطه تعارض « گشودگی ارتباط » و گروهی بر تعارض و اعتماد کاری و همچنین تاثیر عامل تعدیلگر
(وظیفه ای، ارتباطی، فرایندی، شدت و مدت) بر اعتماد بوده است. روش اجرای این پژوهش، پیمایش
(کمّی) و ابزار جمعآوری داده ها، پرسشنامه استاندارد، جامعه آماری کلیه پرسنل سازمان جهاد
کشاورزی خراسان رضوی به تعداد ٥٥٠ نفر و حجم نمونه ٢٢٥ نفر بود. نتایج آزمون آلفای کرونباخ از
سطح قابل قبول ضریب پایایی حکایت نمود و روایی آن توسط روایی صوری تایید گردید.یافتهها نشان
و ارزش های فردی موفقیت و خوداتکایی « واکنش سازنده به تعارض » می دهد که میزان درآمد با
ارتباط مستقیم دارد. ادراک اعتماد و ارزش فردی موفقیت در بین کارمندان زن بیشتر بوده و انواع
تعارض و کیفیت تعارض (مدت و شدت) در بین آنها کمتر بوده است. علیرغم همبستگی معنادار
ارزشهای فردی و سازمانی، اما هیچگونه رابطه معناداری بین ارزشهای سازمانی و انواع مختلف
تعارض و همچنین کیفیت تعارض بدست نیامد.
خلاصه ماشینی:
"بنابراین درک ارزش های فردی و سازمانی، انواع تعارض و شدت آنها و همچنین رابطه شان با اعتماد در سازمان جهاد کشاورزی خراسان رضوی -که طبق نتیجه تحقیق آغاز و امیرخانی (١٣٨٧) مبنی بر این که وزارتخانه جهاد کشاورزی با نوعی هویت دو جنبه ای مواجه است – می تواند زمینه شناخت مناسب از این سازمان برای یافتن راهکارهای مناسب به منظور کاهش تعارضات و ارتقاء سطح اعتماد را تسهیل نماید.
ضمن اینکه طبق تحقیقات انجام شده سه دلیل وجود دارد که ارزش های فردی بر ارزش های گروهی تاثیر میگذارد: 1 Sorensen 2 Organizational culture profile 3 Bilsky & Jehn 4 Team Orientation 5 Outcome Orientation 6 Eres & Gati ١- گروه ها از افراد تشکیل شده اند و این افراد بر رفتار جمعی گروه اثر دارند و ادراکات مشترک در سطح گروه از ویژگیهای تعامل اعضاء گروه است .
پیرامون «گشودگی ارتباط » به عنوان یک عامل تعدیل گر مشاهده گردید که این متغیر اثر منفی تعارض فرآیندی و ارتباطی و شدت و مدت تعارض بر اعتماد را کاهش داد زیرا وجود فضای گفتگو با دیگران و توسعه تفاهم ، مبادله آزاد افکار و ایده ها را در میان کارمندان تسهیل میکند و در نتیجه درک از اعتماد را تقویت مینماید (لیانجی و آیوکو، ٢٠٠٨: ١٠) این نتیجه با یافته های پژوهش فرحبد و همکاران (١٣٩٠) مشابهت دارد."