چکیده:
هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه بین سرمایه اجتماعی با عملکرد شغلی کارکنان دانشگاه بوعلی سینا بود. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری شامل همه کارکنان دانشگاه بوعلیسینا به تعداد 748 نفر بوده است. حجم نمونه بر اساس جدول کرجسی و مورگان به تعداد 254 نفر تعیین شد. نمونهگیری با استفاده از روش نمونهگیری تصادفی طبقهای نسبی انجام شد. برای جمعآوری دادهها از دو پرسشنامه سرمایه اجتماعی هاناپیت و گوشال (2000) و عملکرد شغلی پاترسون (2008) استفاده شد. سنجش میزان پایایی با ضریب آلفای کرونباخ به ترتیب 89/. و 90/. برآورد شد. روایی پرسشنامهها با روایی محتوایی از سوی صاحبنظران مدیریت تایید شد. یافتهها حاکی از آن بود که وضعیت سرمایه اجتماعی و عملکرد شغلی بالاتر از سطح متوسط بود. بین سرمایه اجتماعی و عملکرد شغلی رابطه مثبت و معنیدار مشاهده شد. نتایج تحلیل رگرسیون بیانگر آن بود که از بین مولفههای سرمایه اجتماعی، سرمایه رابطهای بیشترین اثر پیشبینی کنندگی بر عملکرد شغلی را دارد.
خلاصه ماشینی:
"بررسی رابطه بین سرمایه اجتماعی با عملکرد شغلی کارکنان دانشگاه بوعلیسینا The Study of Relationship between Social Capitals with Job Performances of Bu-Ali Sina University Employees تاریخ دریافت مقاله: 02/03/95 تاریخ پذیرش مقاله: 17/08/95 سیروس قنبری 1 مدینه همتی 2 Siroos Ghanbari Madine Hemati هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه بین سرمایه اجتماعی با عملکرد شغلی کارکنان دانشگاه بوعلی سینا بود.
در بسیاری از تحقیقات، سرمایه اجتماعی بهمثابه عامل اصلی و مؤثر بر افزایش بازدهی و عملکرد نیروی انسانی بررسی شده است و مطالعات به اهمیت بررسی عوامل اثرگذار بر این مفهوم تأکید کردهاند؛ چراکه شناسایی عوامل اثرگذار بر عملکرد شغلی در راستای مطالعات Social Capitals سازمانی میتواند گامی مؤثر واقع شود تا شناخت و دانش نظری و تجربی در این خصوص فراهم آید.
بنابراین میتوان الگوی پیشبینی را به این صورت نشان داد: (سرمایه رابطهای) 245/0 + 720/2 = عملکرد شغلی بحث و نتیجهگیری عملکرد شغلی، یک رفتار سازمانی مهم است و عبارت از پیامد فعالیتهای نیروی انسانی در خصوص انجام وظایفی که به او واگذار میشود و میزان تلاش و حدود موفقیت کارمند در اجرای وظایف با تولید کالا و ارائه خدمات است.
با توجه به اینکه بین سرمایه اجتماعی و عملکرد شغلی Spector Johnson& Mead Newman کارکنان رابطه مثبت و معنیداری وجود دارد، پیشنهاد میشود که فرایندهای آموزش ضمن خدمت و جامعهپذیری کارکنان باید فراتر از ارائۀ صرف اطلاعات و یادگیری باشد و به رویکردی برای تقویت سرمایه اجتماعی کارکنان تبدیل شود."