چکیده:
هدف از این تحقیق شناسایی رابطه بین انگیزش ورزشی و تحلیل رفتگی ورزشی در بازیکنان فوتبال حاضر در دوازدهمین المپیاد ورزشی دانشجویان پسر کشور بود. روش تحقیق توصیفی- همبستگی بود. 160 نفر از بازیکنان عضو تیمهای فوتبال دانشگاهها دو ابزار این پژوهش را تکمیل کردند: 1. پرسشنامه انگیزه ورزشی پلتیر و همکاران (SMS-1995) با 24 آیتم و در مقیاس 7 ارزشی لیکرت که شش خرده مقیاس متغیر را ارزیابی میکند؛ 2. پرسشنامه تحلیلرفتگی ورزشی ریدک و اسمیت (ABQ-2001) با 15 سوال و در مقیاس 5 ارزشی لیکرت، که سه خرده مقیاس متغیر را ارزیابی میکند. برای تحلیل دادهها از آزمونهای ضریب همبستگی پیرسون، و آزمون رگرسیون چندگانه در سطح معناداری α≤0.05 با استفاده از نرم افزار SPSS استفاده شد. یافته ها نشان داد که بین مولفههای انگیزش درونی و تحلیلرفتگی (0/15- = r، 04/0 = P)، تنظیم یکپارچه و تحلیلرفتگی (0/16- = r، 0/40 = P)، تنظیم همانندسازیشده و تحلیلرفتگی (0/26- = r، 0/01 = P) و تنظیم درونفکنیشده و تحلیلرفتگی (0/28- = r، 0/01 = P) رابطه معکوس و معنادار و بین بی انگیزگی و تحلیلرفتگی ورزشی (0/60= r، 0/01 = P) رابطه مستقیم و معناداری وجود دارد. همچنین نتایج نشان داد که مجموعه مولفههای انگیزش ورزشی، نزدیک به 35 درصد از واریانس متغیر تحلیلرفتگی ورزشی را تبیین می کنند. براساس نتایج این تحقیق و بر طبق نظریه خودمختاری، میتوان تبیین کرد که با ارضای نیازهای روان شناختی فرد، انگیزش فرد و بهزیستی روان شناختی او به حداکثر میرسد و احتمال کمتری وجود دارد که فرد دچار تحلیلرفتگی شود.
The aim of this study was to identify the relationship between sport motivation and athletic burnout in male soccer players participating in the 12th universiade in Iran. The research method was descriptive/correlational method. 160 players who were members of soccer teams of universities completed these 2 questionnaires: 1- Sport Motivation Scale (SMS) by Pelletier et al. (1995) with 24 items and with 7-point Likert scale assessed 6 subscales of the variable, 2- Athletic Burnout Questionnaire (ABQ) by Radak & Smith (2001) with 15 items and 5-point Likert scale assessed 3 subscales of the variable. The data were analyzed by SPSS, Pearson correlation coefficient test and multiple regression analysis at significance level of α≤0.05. The results revealed a reverse and significant relationship between internal motivation and burnout (r= -0.15, P=0.04), integrated regulation and burnout (r= -0.16, P=0.04), identified regulation and burnout (r= -0.26, P=0.01) and introjected regulation and burnout (r= -0.28, P=0.01). There was a direct and significant relationship between amotivation and burnout (r=0.60, P=0.01). Also, the results showed that the components of athletic motivation explained almost 35% of the variance of athletic burnout variable. So, based on these results and according to self-determination theory, it can be explained that motivation and psychological well-being of persons will maximize by satisfying their psychological needs, and thus it is less likely to experience burnout.
خلاصه ماشینی:
کارشناس ارشد روان شناسی ورزش، دانشکدة تربیت بدنی و علوم ورزشی ، دانشگاه تهران، تهران، ایران چکیده هدف از این تحقیق شناسایی رابطة بین انگیزش ورزشی و تحلیل رفتگی ورزشی در بازیکنان فوتبال حاضر در دوازدهمین المپیاد ورزشی دانشجویان پسر کشور بود.
بین انگیزش درونی (٠/١٥- = r، ٠/٠٤ = P)، تنظیم آمیخته (٠/١٦- = r، ٠/٠٤ = P)، تنظیم همانندسازی شده (٠/٢٦- = r، ٠/٠١ = P) و تنظیم درون فکنی (٠/٢٨- = r، ٠/٠١ = P) با تحلیل رفتگی ورزشی رابطة معکوس و معناداری وجود دارد.
نتایج اثر هر متغیر (آزمون رگرسیون چندگانه ) Sig. t Beta B ثابت 1/74 - - - بی انگیزگی 0/24 0/55 6/98 **0/01 انگیزش درونی 0/10 -0/18 -7/47 *0/05 تنظیم کنندة بیرونی 0/02 0/04 -2/05 *0/04 تنظیم یکپارچه -0/01 -0/02 0/59 0/55 تنظیم -0/11 -0/22 -0/24 0/88 همانندسازی شده تنظیم درون فکنی 0/01 0/02 -2/01 *0/04 **P 0/1 ، *P 0/0 بحث و نتیجه گیری هدف از این تحقیق تعیین رابطة بین انگیزش ورزشی و تحلیل رفتگی ورزشی در بازیکنان فوتبال حاضر در دوازدهمین المپیاد ورزشی دانشجویان سراسر کشور بود.
نتایج نشان داد که بین بی انگیزگی با تحلیل رفتگی ورزشی (٠/٦٠ = r) رابطة مستقیم و معناداری وجود دارد.
پس از این مرحله فرد دیگر انگیزه ای برای انجام فعالیت های خود نخواهد داشت (٧) و دچار بی انگیزگی می شود که مترادف با تحلیل رفتگی است و علائمی همچون کاهش ارزش ورزش ، خستگی روانی - جسمی و در نهایت کاهش عملکرد ورزشی از خود نشان می دهد.
Journal of Sport & Exercise Psychology, 17, 35-53.