چکیده:
برای پژوهشگران حوزه تاریخ،دسترسی به اسناد جدید و یا چگونگی ارتباط اسناد و مدارک به یکدیگر،کلید حل بسیاری از نقاط تاریک تاریخی است.سکه ها،یکی از مدارک مهم و ارزشمند در شناسایی نکات و ابهامات تاریخی از جمله نام های جغرافیایی و سیر تحول نام آنها،نام پادشاهان و ....هستند،چرا که بسیاری از تغییرات در منابع دیگر ثبت نشده و یا به دوران ما منتقل نشده اند،اما به کمک سکه ها و علم سکه شناسی می توان بسیاری از شهرهایی از یاد رفته یا تغییر نام یافته،موضوعاتی نظیر دوره اهمیت انها و بسیاری از موارد دیگر را شناسایی کرد.در این پژوهش ضمن بررسی نظرات مختلف سکه شناسان در شناسایی محل ضرابخانه جعفرآباد،اسناد و متون تاریخی و تصاویر تعدادی از سکه های ضرب شده،همزمان با شکل گیری فرضیه مجاورت شهر جعفرآباد با شهر قزوین،به تحلیل آنها پرداخته می شود.
In order to understand the unknown parts of history، having access to new historical documents and their interrelationship could be a breakthrough for researchers in the field of history. In this context، coins and numismatic knowledge are known as valuable resources to clarify the historical uncertainties such as geographical names and their evolution، discovering unknown cities، their names، their location، and their importance in the corresponding historical period، the names of the kings and the governments and etc. This is because، most of the changes are not well recorded or has not become accessible in contemporary era. In this study، the location of Jafar-Abad and the hypothesis of its neighborhood with Qazvin have been investigated and interpreted systematically in the light of historical documents and the images of the minted coins، which is in contrast with studies done by different numismatic opinions.
خلاصه ماشینی:
"در این پژوهش ضمن بررسی نظرات مختلف سکه شناسان در شناسایی محل ضرابخانۀ جعفرآباد، اسناد و متون تاریخی و تصاویر تعدادی از سکه های ضرب شده ، همزمان با شکل گیری فرضیۀ مجاورت شهر جعفرآباد با شهر قزوین ، به تحلیل آنها پرداخته می شود.
عبدی بیگ در آغار وصافی دارالسلطنۀ جعفرآباد، آن را به شرح ذیل توصیف میکند (صفری، ص ٢٠٥؛ اشراقی، توصیف دولتخانه و کاخ ها و باغ های صفوی ، ص :(64 شهنشه شهری اندر جنب قزوین فکنـده طرح با صد زیب و تزیین 11 بنـام آن شهــر عالی جعفــرآباد که شـاه جعفـری افکنـده بنیـاد بدیـن نام نکــو معمـور گشتــه بـدارالـسلطنـه مشهــور گشتــه همچنین مرحوم قاضی محمد رازی از مقربان شاه طهماسب ، شعری در خصوص این شهر و در جواب قطعۀ خواجه کمال الدین اسمعیل اصفهانی سروده است (احمد بن شرف الدین الحسین الحسینیالقمی، ج ٢، ص ٩٨٠).
این موضوع میتواند توجیهی باشد بر نقل قول سفیر ونیز که در ٢٠ ربیع الاول ٩٧٥ هجری قمری به قزوین وارد شده و می گوید شاه طهماسب ، یازده سال است که از کاخ خود بیرون نیامده است (نوایی و غفاری فرد، تاریخ تحولات سیاسی ، اجتماعی ، اقتصادی و فرهنگی ایران در دوران صفویه ، ١٣٨٨، ص ١٤٣)، زیرا امتداد بازار و محل اقامت بزرگان در این باغ شهر بود و شاید از نظر ابعاد، مشابه باغ شهرهای هرات بوده است ."