چکیده:
«حق افشای اثر» از حقوق معنوی پدیدآورنده اثر ادبی و هنری است که براساس آن، پدیدآورنده حق دارد درباره عرضه کردن یا عرضه نکردن اثر خود به عموم تصمیم گیری کند. حق یادشده که برای حمایت از شخصیت پدیدآورنده در نظام حقوقی فرانسه به صراحت پذیرفته شده است، از متون قانونی ایران نیز قابل استنباط است. به منظور گسترش متون حقوقی ایران در زمینه حق افشای اثر، نوشتار حاضر ضمن تبیین مفهوم و قلمرو حق افشا، چگونگی اجرا و پایان یافتن حق افشا و آثار مترتب بر اعمال حق مزبور در دو نظام حقوقی ایران و فرانسه را بررسی کرده است. با توجه به یافته تحقیق حاضر، اعمال حق افشا عمل حقوقی یک جانبه، و مستلزم وجود و ابراز اراده و اصولا نیازمند رضای شخصی پدیدآورنده است. حق افشا که با نخستین اعمال آن پایان می یابد، زمینه ساز پیدایش حقوق مالی پدیدآورنده است، در نتیجه، تا قبل از اعمال آن، امکان توقیف اثر ادبی و هنری به منظور بهره بردار ی مالی میسر نیست. حق یادشده بر لزوم اجرای تعهدات قراردادی پدیدآورنده تاثیرگذار است. هرچند این امر مسئولیت پدیدآورنده در قبال خسارت های طرف قرارداد را از بین نمی برد.
Right of disclosure of artwork is one of the moral rights of author. According to that right، author entitled to decide about whether the artwork be published for public or not. Mentioned right has expressly laid down in French law in order to protect of author rights and character. We can also deduce it from Iranian law. For the purpose of improving Iranian law related to that right، this research has been studying on the ways of execution، termination and influences of the mentioned right in French law in compare with Iranian law while it has explained the definition and dominion of the right of disclosure. In respect of this research’s conclusion، the right of disclosure is a unilateral legal act and it needs to declare the intention and it also requires personal consent of author. The right of disclosure which is terminated by applying once، leads author to his economic rights. Therefore it can’t be seized for economic exploitation before execution of the right. The right of disclosure can affect the author’s contractual obligations، although it isn’t able to discharge the author from adverse party’s loses and remedies.
خلاصه ماشینی:
L قـانون مالکیـت فکـری ایـن کشـور، حقـوق شـناخته شـده بـرای پدیدآورندة یک اثر (اعم از حقوق مالی و معنـوی کـه حـق افشـای اثـر نیـز در عـداد آن اسـت )، نمیتوانـد مـانع اقـدام هـای ضـروری بـرای نظـارت هـای پارلمـانی، اقـدام هـای قضـایی و اداری پیش بینیشده در قانون ، یا انجام دادن اقدام هایی برای اهـداف امنیـت عمـومی، شـود (-cf.
لیکن با توجـه بـه ارتبـاط وثیق حق افشا با شخصیت پدیدآورنده ، مسئلۀ قابل بررسی ایـن اسـت کـه آیـا نماینـدة قـراردادی پدیدآورنده میتواند حق مزبور را از طـرف پدیدآورنـده اعمـال کنـد و در صـورت محجوربـودن پدیدآورنده ، اعمال حق چگونه خواهد بود؟ به علاوه ، در صورتی که پدیدآورنده قبل از وفات حق افشا را اعمال نکند، آیا ورثه میتوانند دربارة افشای اثر تصمیم گیری کنند؟ در نظام حقوقی فرانسه ، با توجه به ویژگی شخصیبودن حق افشـا، اعمـال آن توسـط نماینـدة 1 قراردادی پذیرفته نشده است و رضایت شخصی لازم دانسته شده است .
pp ,٢٠٠٥ ,Pollaud-Dulian) اظهار کرده اند از سـویی، انعقاد قرارداد سفارش اثر تلازمی با چشم پوشی از حق افشای اثر ندارد؛ از سوی دیگر، حق افشای اثر حقی معنوی و مرتبط با شخصیت پدیدآورنده است و قابل اسقاط نیست ؛ به ویژه قبل از خلق یا تکمیل اثر، برای پدیدآورنده ، ارزیابی نتیجۀ کار خود و برآوردی آشکار از آثـار افشـای اثـر میسـر نیست .
٢ البته در فرض کامـل بـودن اثـر، چنانچـه پدیدآورنده رضایت نداشته باشد، قاعدة کلی این است که براساس حکم مادة ٢١٩ قانون مدنی کـه بیان کنندة اصل لزوم وفـای بـه قـرارداد و نـاممکن بـودن فسـخ آن ، جـز در مـوارد قـانونی اسـت ، پدیدآورنده ملزم به اجرای تعهد خویش و تسلیم اثر است .