چکیده:
سبک زندگی اسلامی بر مبنای ساده زیستی، راه میانه ای است که اسراف، تبذیر، بخل و امساک را نفی می کند و اسلام از آن حمایت کرده است. استفاده از روزی خدا و به مصرف رساندن مال پاکیزه و حلال، حق طبیعی همه افراد است. اما غرق شدن در تجملات و زرق و برق زندگی مادی راه بی انتهایی است که اضطراب، دلهره، نگرانی و ... از دستاوردهای آن به شمار می روند. مساله اصلی در این نوشتار تحلیلی، بررسی فرهنگ ساده زیستی از نگاه آموزه های دینی است که نتیجه آن پیاده سازی سبک زندگی اسلامی در جامعه می باشد. هدف این تحقیق شناخت ابعاد و عناصر مختلف فرهنگ ساده زیستی در ارتباط با ایجاد سبک زندگی اسلامی است. این مقاله بر اساس تحقیق و جستجوی کتابخانه ای از منابعی همچون قرآن کریم، نهج البلاغه، بحارالانوار، اصول کافی و ... اتخاذ شده، ضمن آن که محوریت منابع، قرآن کریم بوده است. نتیجه آن که ساده زیستی، نوعی سرمایه است. با توجه به زندگی محدود و نیازهای گوناگون بشر باید انسان برای نیازهای ماندگار خود سرمایه گذاری کند. در سیر الی الله که هدف نهایی خلقت انسان است، بهترین زاد و توشه، سبک بالی است، چرا که وابستگی، انسان را از طی طریق باز می دارد و در نهایت آن که سبک زندگی در پرتو فرهنگ ساده زیستی، آرامش، تعالی و تکامل را برای همگان به ارمغان خواهد آورد.
خلاصه ماشینی:
"امام علی(ع) در توصیف آن حضرت میفرماید: برای تو کافی است که رسول خدا را اطاعت نمایی تا راهنمای خوبی برای تو در شناخت بدیها و عیب های دنیا و بسیاری خواری و زشتیهای آن باشد، چه این دلبستگیهای آن از او گرفته شده و برای غیر او گسترده شده است ؛ از نوش آن نخورد و از زیورهایش بهره نبرد(نهج البلاغه ،خطبه ١٦٠).
ممکن است تصور شود که سادهزیستی، مستلزم نوعی ریاضت و به زحمت انداختن جسم است ، در حالی که چنین نیست ، راحتی و آسایش روحی در زندگی آسان و ساده به دست میآید، چنان که امام علی(ع) گنجی را بینیاز کنندهتر از قناعت و مالی را با برکت تر از بسنده کردن به روزی روزانه نمیداند(نهج البلاغه ، حکمت ٣٧١).
این سخن نیاز به استدلال ندارد، تجربه نشان داده است که بیشتر مخترعان و مکتشفان و نخبگان جامعه که به بشر خدمت کردهاند، از قشر محروم یا متوسط بودهاند، برای آشنایی بیشتر با چنین انسانهایی، یک نمونه را ذکر میکنیم : مرحوم علامه شیخ محمد حسن نجفی، معروف به صاحب جواهر از علمای مشهور و به نام نجف است که کتاب گران سنگ «جواهر الکلام» وی، عظیم ترین کتاب فقهی و دایرهالمعارف فقه شیعه و ثمره ٢٦ سال کار مداوم او به حساب میآید، امام خمینی(ره) درباره ایشان میفرماید: «صاحب جواهر چنان کتابی نوشته است که اگر صد نفر بخواهند بنویسند شاید از عهده [اش] برنیاید و این یک کاخ نشین نبوده است ..."