چکیده:
راهبرد مصالحه در سیاست خارجی دارای آثار و پیامدهای متفاوتی است. مصالحه میتواند زمینههای گسترش بحران و انتظارات فزایندة بازیگران در محیط منطقهای و بینالمللی را بهوجود آورد. سیاست مصالحه بهعنوان پایان ستیز ایدئولوژیک بین کشورها دانسته و مصالحه را راهبرد تامین صلح و امنیت از طریق دیپلماسی میداند. مصالحه در شرایطی از اهمیت راهبردی در سیاست خارجی کشورها برخوردار میشود که نشانههایی از همکاری برای نیل به منافع و امنیت ملی متوازن برای مقابله با تهدیدات بهوجود آید. دیپلماسی هستهای براساس اجماع راهبردی مقامات سیاسی ایران شکل گرفته و زمینة نیل به توافق راهبردی در قالب برنامه جامع اقدام مشترک را بهوجود آورد. در 15 دسامبر 2015 نیز شورای حکام آژانس بینالمللی انرژی اتمی با انتشار قطعنامه جدید، تردیدهای خود دربارة برنامة هستهای با ابعاد نظامی را پایان داده و به این ترتیب زمینه برای کاهش تدریجی و حذف تحریمهای اقتصادی و تکنولوژیک علیه ایران را بهوجود آورد. دیپلماسی هستهای و نتایج حاصل از آن براساس برنامة جامع اقدام مشترک نشان میدهد که مصالحه میتواند تهدیدات کشورهایی همانند ایران که در معرض تهدیدات بینالمللی هستند را کنترل و کاهش دهد. پرسش اصلی مقاله مبتنی بر آن است که: «راهبرد مصالحه در دیپلماسی هستهای چه نتایجی در حوزة منافع ملی و سیاست خارجی بهجا گذاشته است؟» فرضیة مقاله معطوف به آن است که: «دیپلماسی هستهای براساس راهبرد مصالحه منجر به کاهش تهدیدات و حذف مرحلهای تحریمهای اقتصادی و راهبردی شده است». در تنظیم مقاله از «رهیافت نئولیبرال نهادگرا» بهعنوان چارچوب نظری مقاله استفاده شده است.
خلاصه ماشینی:
"اگرچه مقامات ایرانی و آمریکایی بر این اعتقادند که آنان هیچ گونه ائتلافی با یکدیگر در حوزة راهبردی و امنیت منطقه ای نخواهند داشت ، اما نتایج حاصل از توافق هسته ای در نگرش سیاست گذاری مصالحه معطوف به افزایش سطح همکاریهای ایران با نهادهای بین المللی شده است .
اگرچه دیپلماسی مصالحه از سوی دیپلمات هایی پیگیری گردیده است که تلاش دارند تا روند عادیسازی و گذار از تهدیدات سیاسی و اقتصادی را پیگیری نمایند، اما تحقق چنین فرایندی بدون همکاری سازمان یافتۀ بازیگران اصلی در سیاست بین الملل کار دشواری خواهد بود.
واقعیت های راهبردی در روند دیپلماسی هسته ای ایران و گروه ١+٥ نشان میدهد که تحریم اقتصادی اعمال شده از سوی قدرت های بزرگ در سیاست بین الملل ، در نهایت منجر به کاهش رفاه اجتماعی جامعه ایران گردیده است .
تعامل خوشه ای در سیاست گذاری مصالحه دیپلماسی هسته ای دیپلماسی هسته ای نیازمند پایان دادن به نگرانیهای اقتصادی و سیاسی بازیگرانی است که نقش متفاوتی در حوزه سیاست جهانی ایفا نموده اند، به طور کلی میتوان شرایطی را مورد ملاحظه قرار داد که هرگونه کنش دیپلماتیک میتواند اهداف و مطلوبیت هایی را برای بازیگران ایجاد نماید.
اگرچه برنامه جامع اقدام مشترک تنظیم گردیده ، اما تحقق اهداف مربوط به دیپلماسی هسته ای ایران نیازمند شناخت فرایندها و سازوکارهایی است که زمینه های لازم برای پایان یافتن محدودیت ها و شکل گیری روندهای همکاری جویانه را امکان پذیر میسازد.
Goldenberg, Ilan (2015), "Implications of a Nuclear Agreement with Iran", Washington: Center for a New American Security Hafezi, Parisa and Tulay Karadeniz, (2014), "Iran's Rouhani in Turkey Says Tackling ‘Terrorism’ a Priority," Reuters, June 9."