چکیده:
عدم تقارن اطلاعاتی و وجود ابهام در اطلاعات مالی شرکت ها می تواند منجر به سرمایه گذاری های ناکارا توسط مدیریت شود. سرمایه گذاری ناکارا نیز باعث کاهش ثروت سهامداران شرکت می شود. یکی از راه های کاهش عدم تقارن اطلاعاتی و به تبع آن افزایش نظارت بر رفتار مدیران، ارائه صورت های مالی بهنگام تر و با قابلیت اتکای بیش تر است. در این پژوهش، رابطه نمره کلی کیفیت افشا و اجزای آن (امتیار بهنگامی و امتیاز قابلیت اتکا) با درجه کارایی سرمایه گذاری های برون سازمانی شرکت (شامل سرمایه گذاری های کوتاه مدت و بلند مدت)، در نمونه ای متشکل از 168 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در بازه زمانی 1381 تا 1392 بررسی شده است. نتایج پژوهش نشان می دهد که امتیاز بهنگامی، امتیاز قابلیت اتکا و نمره کلی کیفیت افشا، رابطه مثبت و معناداری با کارآیی سرمایه گذاری های برون سازمانی شرکت دارند.
Information asymmetry and the ambiguity in firms’ financial reporting can lead to the inefficient investments by managers. The inefficient investments decrease the shareholders’ wealth, too. One way to reduce information asymmetry and consequently increase the monitoring of managers’ behavior is providing the financial statements in a timely manner with greater reliability. In this research, the relationship between the total score of disclosure quality and its components (timeliness and reliability scores), and the efficiency of firm’s external investments (includes short-term and long-term investments) is studied in 168 firms listed in Tehran Stock Exchange between 2002 and 2013 time period. The research results show that the scores of timelines and reliability and the total score of disclosure quality are significantly associated to the efficiency of firm’s external investments.
خلاصه ماشینی:
"در این پژوهش ، رابطۀ بین مؤلفه های کیفیت گزارشگری (شامل درجۀ بهنگامی و قابلیت اتکا) و درجه کلی کیفیت افشا، با میزان کارآیی سرمایه گذاریهای برون سازمانی شرکت بررسی شده است و بدین منظور، از نمرات بهنگامی، قابلیت اتکا و نمرة کلی کیفیت افشا که از سال ١٣٨٢ تاکنون توسط سازمان بورس اوراق بهادار منتشر میشود (و نه کیفیت اقلام تعهدی)، استفاده شده است .
یافته های پژوهش گران متعددی از جمله فرانسیس و همکاران (٢٠٠٤)، بیدل و هیلاری (٢٠٠٦)، بیتی و همکاران (٢٠١٠)، بیدل و همکاران (٢٠٠٩)، بر این امر تأکید دارند که افزایش کیفیت گزارش های مالی، از طریق کاهش عدم تقارن اطلاعاتی میان مدیران ، وام دهندگان و سرمایه گذاران ، امکان بروز خطر اخلاقی و گزینش نادرست و هزینه های پایش مدیریت را کاهش داده و در نهایت ، موجب کاهش ریسک سرمایه گذاری در شرکت شده و هزینه های تأمین مالی را کاهش میدهد.
جدول ٧: نتایج برآورد مدل (٣) متغیر ضرایب معناداری VIF عرض از مبدا -0/12 0/93 --- FRQ 0/02*** 0/00 1/14 LnAsset -0/38*** 0/00 1/30 Tang 2/70*** 0/00 1/03 QTobin -0/05*** 0/01 1/78 StdCFO -0/25 0/22 2/04 StdSales 0/24** 0/02 1/83 Loss -0/89** 0/05 1/07 CFO_ATA -0/69* 0/08 2/37 OperCycle 0/06*** 0/00 1/27 ضریب تعیین تعدیل شده 61/30% دوربین - واتسون 1/64 آمارة فیشر (معناداری) (0/00) 19/99*** ***، ** و * به ترتیب معناداری در سطح %١، %٥ و %١٠ مثبت و معنادار بودن ضریب متغیر نمرة کلی کیفیت افشا (٠/٠٢) نشان میدهد افزایش در کیفیت گزارش های مالی شرکت ها، موجب افزایش درجۀ کارآیی سرمایه گذاریهای برون سازمانی شرکت میگردد."