چکیده:
هدف پژوهش حاضر توصیف میزان زمان و محل گذران اوقات فراغت و انواع فعالیت های فراغتی مورد علاقه و فعالیت های روزانه هفتگی و سالیانهح ارتباط بین رضایت مندی از گذران اوقات فراغت با تعداد فرزندان سطح تحصیلات میزان پرداختن به فعالیت های بدنی در اوقات فراغت در بین زنان ایرانی بوده است جامعه آماری تحقیق حاضر شامل کلیه زنان 20 تا 65 ساله شهر ی است که 08% آنها به عنوان نمونه به شکل تصادفی انتخاب و پرسشنامه تهیه شده (R=80) بین آنان توزیع و جمع آوری شد سطح تحصیلی 70 در صد افراد مورد آ زمون دیپلم یا زیر دیپلم و میانگین تعداد فرنزدان آنان 3 بوده است میزان اوقات فراغت روزانه آنان 3/8 ساعت می باشد و تماشای تلویزیون با میانگین 132 دقیقه بالاترین فعالتی فراغتی آنان را تشکیل می دهد یک چهارم آنان از نحوه گذران اوقات فراغت خود راضی هستند 43/5 در صد آنان با انگیزه کسب نشاظط و احساس لذت ورزش می کنند بین میزان اوقات فراغت و مقدار ورزش هفتگی ارتباط معنی داری مشاهده شد تعداد فرزندان و سطح تحصیلات و مقدار پرداختن به ورزش پیشگوی معنی داری برای رضایت از گذراندن اوقات فراغت بوده است .
خلاصه ماشینی:
"هدف از اجرای چنین پژوهشی پاسخ به سؤالهای زیادی در خصوص فراغت و ورزش زنان ایرانی بوده است که به برخی از آنان اشاره میشود:اهداف تحقیق -توصیف میزان،زمان و محل گذران اوقات فراغت -تعیین انواع فعالیتهای فراغتی جاری و مورد علاقه -تعیین سهم زمانی هریک از فعالیتهای فراغتی روزانه،هفتگی و سالیانه -ارتباط بین رضایتمندی از گذران اوقات فراغت با تعداد فرزندان -ارتباط بین رضایتمندی از گذران اوقات فراغت با سطح تحصیلات -مقایسهء میزان اوقات فراغت زنان ساکن مراکز استان و شهرستانها -توصیف میزان پرداختن به ورزش،سابقهء ورزش کردن،محل و نوع ورزش -توصیف انگیزههای پرداختن به ورزش و علل نپرداختن به آن -ارتباط بین پرداختن به ورزش با میزان اوقات فراغت -ارتباط بین پرداختن به ورزش با سطح تحصیلات -مقایسهء میزان پرداختن به ورزش در بین زنان ساکن مراکز استانها و شهرستانها ادبیات پیشینه مطالعهء تحقیقات انجام شده نشان میدهد که تحقیق در زمینهء اوقات فراغت مردم ایران احتمالا از سال 1346 شروع شده و به قرار زیر بوده است:میرزایی(1346)،کیان(1346)، مهدیزاده(1348)،محسنی(1352)،پورطایی(1352)و به همین ترتیب طی سالهای 1353،54،56 و 57 محمدی و همکاران،صافی،ربیعی،صابونی،رواسیپور و همکاران، مهینراد،ذوالفقاری،مؤسسهء پژوهشهای اجتماعی،مستعان،مقبلی،مظفری،جهانیزاده و محمد قاسم به تحقیق پیرامون اوقات فراغت دانشآموزان و دانشجویان و در برخی موارد تحت عنوان جوانان پرداختهاند.
با توجه به ارتباط بین میزان کار و اوقات فراغت و ورزش کردن و اینکه 83 درصد زنان مورد مطالعه خانهدارند و شغل دوم ندارند،مسئلهء کمبود وقت برای ورزش کردن ظاهرا منتفی است،ولی یافتههای تحقیق موسوی (1380)نشان میدهد زنان کارمند دانشگاههای آزاد منطقهء 3 کشور به علت نداشتن وقت ورزش نمیکنند33،همچنین اعلام نظر زنان مورد مطالعه در این تحقیق بیانگر آن است که سه علت عمدهء نپرداختن زنان به ورزش به ترتیب کمبود وقت،عادت نداشتن و نبود امکانات است."