چکیده:
زوجدرمانی رفتاری التقاطی و درمان تصمیمگیری مجدد ازجمله درمانهای تلفیقی هستند که موردتوجه درمانگران واقعشدهاند. پژوهش حاضر با هدف بررسی و هم سنجی اثربخشی زوجدرمانی رفتاری التقاطی و درمان تصمیمگیری مجدد در بهبود تعهد زناشویی زوجین به انجام رسید. پژوهش نیمه آزمایشی است و طرح آن پیشآزمون - پسآزمون و پیگیری دوماهه با گروه گواه است. 37 زوج (74 نفر) به شیوه نمونهگیری در دسترس از میان زوجهای آشفتهای که به مراکز مشاوره شهر سنندج مراجعه کرده بودند گزینش و به گونه تصادفی در سه گروه جایگزین شدند. یکی از گروهها 12 جلسه مداخله زوجدرمانی رفتاری التقاطی و گروه دیگر 10 جلسه مداخله درمان تصمیمگیری مجدد دریافت نمودند ولی گروه گواه هیچ مداخلهای دریافت نکرد. پرسشنامه تعهد زناشویی برای گردآوری دادهها به کار گرفته شد. دادههای بهدستآمده به روش تحلیل واریانس مختلط در نرمافزار SPSS21 تحلیل شدند. برآمدها نشان داد که جنسیت زوجین تاثیر چندانی در اثربخشی مداخلات زوجدرمانی نداشته است. همچنین برآمدهای تحلیل آماری نشان داد که هردو درمان رفتاری التقاطی و تصمیمگیری مجدد در بهبود تعهد زناشویی زوجین موثر بودهاند (05/0 P<). 41 درصد از تغییرات تعهد زناشویی توسط مداخلات درمانی تبیین گردید. زوجدرمانی رفتاری التقاطی در هم سنجی با درمان تصمیمگیری مجدد کارایی بیشتری در بهبود تعهد زناشویی و پایداری دستاوردهای درمان داشت (05/0 P<). درمانهای تلفیقی رو به گسترشاند، امیدوار است به کار بستن آنها از سوی متخصصین گستره خانواده با پذیرش بیشتری روبرو شود.
Integrative behavioral couple therapy (IBCT) and redecision therapy are amongst eclectic therapies that considered by therapists. The current research administrated aimed to investigation and comparison of the effectiveness of the integrative behavioral couple therapy (IBCT) and redecision therapy in improvement of marital commitment. This study was a semi experimental with pre-test، post-test، and 2-month follow-up with the control group. Thirty-seven couples (74 persons) selected by convenient sampling among distressed couples who referred to counseling centers in Sanandaj and assigned randomly to three groups. One of the groups received 12 intervention sessions of integrative behavioral couple therapy (IBCT) and the other group received 10 intervention sessions of redecision therapy، but the control group received no intervention. The Marital commitment questionnaire was applyig for data collection. The gathered data were analyzed using analysis of mixed variance in SPSS21 software. The outcomes indicated that the gender of couples have had little impact on the effectiveness of interventions of couple therapy. In addition، the statistical analysis outcomes showed that both treatments eclectic behavioral treatment and redecision therapy contributed to the improvement of marital commitment (P<0.05). There were 41 percent of the marital commitment changes explained by therapeutic interventions. Integrative behavioral couple therapy in comparison with redecision therapy have had more effectiveness in improving marital commitment and stable treatment achievements (P<0.05). Integrative therapies have being developed، and it is hope that met more acceptances by applying these approaches by the family specialists.
خلاصه ماشینی:
پژوهش حاضر با هدف بررسی و هم سنجی اثربخشی زوجدرمانی رفتاری التقاطی و درمان تصمیمگیری مجدد در بهبود تعهد زناشویی زوجین به انجام رسید.
همچنین برآمدهای تحلیل آماری نشان داد که هردو درمان رفتاری التقاطی و تصمیمگیری مجدد در بهبود تعهد زناشویی زوجین مؤثر بودهاند (05/0 Plt;).
واژگان کلیدی: آشفتگی زناشویی، تعهد زناشویی، درمان تصمیمگیری مجدد، زوجدرمانی رفتاری التقاطی Abstract Integrative behavioral couple therapy (IBCT) and redecision therapy are amongst eclectic therapies that considered by therapists.
ازاینرو این پژوهش با هدف پژوهش اثربخشی دو رویکرد درمانی (زوجدرمانی رفتاری التقاطی و درمان تصمیمگیری مجدد) و تأثیر جنسیت در افزایش تعهد زناشویی زوجهای متعارض شهر سنندج انجام گرفت.
روش پژوهش حاضر یک طرح نیمه تجربی با پیشآزمون – پسآزمون با گروه گواه و آزمون پیگیری دوماهه بود که با هدف بررسی و هم سنجی اثربخشی زوجدرمانی رفتاری التقاطی و درمان تصمیمگیری مجدد در بهبود تعهد زناشویی زوجین انجام گرفت.
میانگین و انحراف معیار نمرات پیشآزمون، پسآزمون و آزمون پیگیری نمرات تعهد زناشویی رجوع شود به تصویر صفحه برای بررسی اثربخشی درمانها، طرح تحلیل پراکنش مختلط سه راهه (3*3*2) به کار گرفته شد چون دو متغیر میان گروهی (نوع مداخله و جنسیت) و متغیر درونگروهی (آزمون، پسآزمون و آزمون پیگیری) موجود است.
برآمدهای تحلیل پراکنش مختلط تعارض زناشویی رجوع شود به تصویر صفحه همانطور که در جدول 3 مشاهده میشود برآمدهای آزمون درونگروهی نشان میدهد که اثر اصلی نوع آزمون بر روی نمرات تعهد زناشویی از دید آماری معنیدار است (01/.
بحث و نتیجهگیری پژوهش حاضر با هدف بررسی و هم سنجی اثربخشی زوجدرمانی رفتاری التقاطی و درمان تصمیمگیری مجدد و همچنین تأثیر جنسیت زوجین در بهبود تعهد زناشویی زوجین متعارض انجام گردید.