چکیده:
تحقیق حاضر با هدف بررسی و مقایسه عملکرد برخی از عضلات ناحیه کمرند شانه دوسربازویی و دلتوئید و سینه ای بزرگ و سه سربازویی ) در آزمون های کشش بارفیکس شنای سوئدی و بارفیکس اصلاح شده انجام گردید آزمودنی های پژوهش حاضر را 14پسر سالم و 12 ساله با میانگین قد 23/3+148 سانتی متر و وزن 4/2+23/39 کیلوگرم وحداکثر دارای شش ماه سابقه ورزشی تشکیل می دادند عملکرد هر یک از عضلات کمربند شانه با نصب لید و توسط جریان الکتریکی در هنگام اجرای آزمون ها ثبت شد برای تعیین میانگین انحراف معیار و اختلاف میانگین در صد کارایی عضلات از آزمون ANOVA استفاده شد 05/0>P بر اساس یافته های تحقیق می توان اظهار داشت بیشترین میزان فعالیت عضلات دو سربازویی و سه سربازویی در آزمون بارفیکس ایستاده مشاهده شد از این رو می توان نتیجه گرفت دو آزمون بارفیکس ایستاده و شنای سوئدی برفعالیت عضلات فوق به یک نسبت تاثیر می گذارند در نتیجه با توجه به موارد بالا و اجرای راحت تر و عدم نیاز به وسیله آزمون شنای سوئدی برای اهداف فوق توصیه میشود
خلاصه ماشینی:
"حرکت شمارهء 18-ص ص:129-117 تاریخ دریافت:28/03/82 تاریخ تصویب:12/06/82عملکرد عضلات مؤثر در سه آزمون کشش بارفیکس،شنای سوئدی و بارفیکس اصلاح شده به روش الکترومایوگرافی (EMG) غلامحسین لاسجوری1-دکتر حسن دانشمندی-دکتر محمد حسین علیزاده کارشناس ارشد تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه گیلان-استادیار دانشکدهء تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه گیلان-استادیار دانشکدهء تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه تهرانچکیده تحقیق حاضر با هدف بررسی و مقایسه عملکرد برخی از عضلات ناحیهء کمربند شانه(دوسربازویی، دلتوئید،سینهای بزرگ و سه سربازویی)در آزمونهای کشش بارفیکس،شنای سوئدی و بارفیکس اصلاح شده،انجام گردید.
اما تاکنون تحقیقات بسیار اندکی در مورد مقایسهء سه آزمون فوق انجام شده است که از جمله میتوان به پژوهش لیلی یمین اشاره کرد که دو روش گرفتن میلهء بارفیکس(پشت دست رو به صورت و کف دست رو به صورت)را مورد مقایسه قرار داد.
نتایج آزمونها با توجه به روش آماری ANOVA و آزمون پیگرد شفه به شرح زیر است: 1-در آزمونهای بارفیکس ایستاده و بارفیکس اصلاح شده،فعالیت عضلهء سه سربازویی تفاوت معنیداری با نسبت به سایر عضلات مورد مطالعه داشت و فعالتر بود.
همچنین در مورد فعالیت بیشتر عضلهء دوسربازویی نسبت به عضلهء دلتوئید در آزمون بارفیکس ایستاده(به روش پشت دست رو به صورت)،میتوان به تحقیق نورشاهی و همکاران(1377)اشاره کرد(6).
نورشاهی در تحقیق خود عملکرد عضلات دوسربازویی و دلتوئید را در حین اجرای آزمون بارفیکس به روش الکترومایوگرافی مورد تجزیه و تحلیل قرار داد و نتیجه گرفت عضلهء دلتوئید نسبت به عضلهء دوسربازویی،فعالیت بیشتری دارد.
در نتیجه میزان فعالیت عضلهء دوسربازویی در اجرای آزمون بارفیکس ایستاده از عضلهء دلتوئید بیشتر است که این مطلب با نتایج به دست آمده از پژوهش حاضر مطابقت دارد."