چکیده:
هدف این تحقیق تعیین شیوع اضافه وزن و چاقی در دانش آموزان پسر 12 تا 17 ساله و رابطه آن با سطح فعالیت بدنی است نمونه های تحقیق را 728 دانش اموزان تشکیل می دادند که از مدارس مقطع متوسط انتخاب شدند نمونه گیری در دو مرحله انجام شد اول نمونه گیری خوشه ای تصادفی که چند مدرسه با توجه به موقعیت جغرافیایی انتخاب شدند و سپس دانش آموزان کلاس های مختلف به صورت تصادفی به عنوان آزمودنی در نظر گرفته شدند که میانگین و انحراف استاندارد سن قد وزن در صد چربی بدن وزن توده چربی بدن و توده بدون چربی بدن آنها به ترتیب 1/2 + 14/52 سال 6/12 + 161 سانتی متر و 14/9 + 52/58 کیلوگرم 8/9 + 16/4 در صد 8+ 9/8 کیلوگرم و 10/5 + 43/4 کیلوگرم بود برای تعیین شیوع اضافه وزن چاقی کم وزنی و وزن مطلوب از صدک های شاخص توده بدنی (CUT OFF , BMI) استفاده شد و معیار اضافه وزن برابر با صدک 95 MBI صدک 85 چاقی برابر با BM I 95 وزن مطلوب صدک 85 صدک 15 و کم وزنی BMI صدک 15 در نظر گرفته شد به منظور تعیین سطح فعالتی بدنی آزمودنی ها نیز از پرسشنامه فعالتی بدنی بک و برای تجزیه و تحلیل دادهها از آمار توصیفی و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد نتایج تحقیق نشان داد که شیوع اضافه وزن وک چاقی در دانش آموزان پسر 12 تا 17 ساله شهر رشت به ترتیب 10/9 و 6/5 و شیوع وزن مطلوب و کم وزنی هم به ترتیب 52/8 و 29/9 در صد است همچنین بین شیوع اضافه وزن و سطح فعالیت بدنی رابطه معنی داری (R=-0/12) مشاهده شد (P<0/05) بین شیوع چاقی و سطح فعالیت بدنی نیز رابطه معنی داری (R=-0/13) مشاهده شد (P<0/05) .
خلاصه ماشینی:
"حال با توجه به نکات طرح شده و عنایت به این مطلب که پیامدهای منفی چاقی مسئلهای نیست که فقط مردم کشورهای توسعه یافته با آن روبرو باشند و ممکن است ما هم مشکلات آنان را تجربه کنیم و اینکه نقش ورزش و فعالیت بدنی در از دست دادن چربی اضافی و کنترل وزن بسیار مهم است،در تحقیق حاضر تلاش شده به این پرسش پاسخ داده شود که میزان شیوع اضافه وزن و چاقی در پسران 12 تا 17 ساله چقدر است و آیا ارتباطی بین میزان فعالیت بدنی و شیوع چاقی و اضافه وزن در این گروه وجود دارد یا خیر؟روش تحقیق این تحقیق،پژوهش توصیفی است و وضعیت فعلی جامعه را در قالب چند صفت یا متغیر مورد مطالعه قرار میدهد.
2. بین میزان شیوع اضافه وزن و سطح فعالیت بدنی پسران دانشآموز رابطهء معنیداری وجود دارد(05/0> P )،هرچند ضریب همبستگی مشاهده شده درصد ضعیفی است(12/0-- r ).
همچنین نتایج این تحقیق نشان داد که بین سطح فعالیت بدنی و شیوع اضافه وزن و چاقی رابطهء معکوس و معنیداری وجود دارد (13/0-- r ).
با توجه به ضعف BMI که در اندازهگیری بین عضله،چربی،استخوان و دیگر اندامهای حیاتی تفاوتی نمیگذارد،میتوان گفت که آزمودنیهایی با سطح فعالیت بدنی و تودهء بدون چربی بیشتر به دلیل داشتن BMI بیشتر،چاق در نظر گرفته شده باشند که این مسئله میتواند در ناهمگن ساختن نتایج تحقیق دخیل بوده باشد21."