چکیده:
این مقاله یک کوشش نظری-پژوهشی است که در آن امکان ارزیابی وضعیت توسعه در ایران از طریق تعدیل
مفروضات نظریه کنش ارتباطی هابرماس و انطباق آن با شرایط ایران فراهم م ی شود. از جمله یافته های این کوشش نظری یکی تغییر نسبت میان عقلانیت و فقدان آن در مفاهیم دوگانه سنت و مدرن است. دومین یافته این مقاله امکان تغییر زیست جهان سنتی حالتی است که در آن نهادهای سنتی مستقر می باشند. تجریه ایران نشان می دهد که نظام باورها به عنوان مبنایی بومی در گسترش کنش ارتباطی در ایران عمل کرده است. این یافته ها نشان می دهد که نظریه کنش ارتباطی می تواند به عنوان یک نظریه توسعه در ایران بومی شود و جریان توسعه در ایران را تبیین کند.
This paper is a theoretical-empirical attempt in which we will try to examine the development status of Iran based on the modified postulates of Habermas’s theory of communicative action. We will also examine the compatibility of this theoretical framework to Iran’s social conditions. The primary findings of this attempt include: first and at the theoretical level، a change in the relationship between on one hand، the dichotomous concepts of rationality and lack of it and، on the other hand، their attribution to the dichotomy of tradition and modern. The second finding relates to the proposition that; a change in life-world in a situation in which tradition is still dominant is possible. The Iranian experience indicates that the belief systems have acted as an indigenous base for the development of communicative action in Iran. These findings indicate that Habermas’s theory of communicative action is capable of being treated as a development theory that can be localized and be used to explain the development process.
خلاصه ماشینی:
"ir سیده زهرا اجاق کارشناس ارشد ارتباطات ، دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران این مقاله یک کوشش نظری -پژوهشی است که در آن امکان ارزیابی وضعیت توسعه در ایران از طریق تعدیل مفروضات نظریه کنش ارتباطی هابرماس و انطباق آن با شرایط ایران فراهم می شود.
چکیده : کلیدواژه ها: : سنت ، مدرن ، زیست جهان ، عقلانیت ، کنش ارتباطی ، مفاهم مقدمه : هدف این مقاله این است که نظریه کنش ارتباطی هابرماس را برای مطالعه کنش های ارتباطی در ایران که جامعه ای در حال گذار در نظر گرفته می شود، کاربردی کند.
در هر صورت نظریه کنش ارتباطی با مطرح کردن عقلانیت ارتباطی ، مشخصه قابل سنجشی برای کیفیت گفتمان ها و توسعه یافتگی حوزه عمومی و جامعه معرفی کرده است و به این ترتیب به عنوان یک نظریه توسعه قابلیت کاربردی و بومی شدن دارد.
در بطن نظریه کنش ارتباطی هابرماس ، وضعیت گفتمانی آرمانی مطرح شده است که قابلیت کاربرد به عنوان معیاری برای تساهل و تحمل گفتمان های دیگر ـ حتی مخالف ـ را فراهم می کند و از نظر ما این وضعیت و همچنین عقلانیت ارتباطی همان چیزهایی هستند که ایران کنونی برای سپری کردن هرچه سریع تر دوره گذار و تبدیل شدن به کشوری توسعه یافته یعنی دستیابی به مدرنیته ایرانی ، نیازمند آنهاست ."