چکیده:
هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی زوج درمانی مبتنی بر مدل روان شناسی کنترل درونی در افزایش رضایت زناشویی است. جامعه آماری پژوهش شامل 240 دانشجوی متاهل دانشگاه فرهنگیان بابل است. از این جامعه 20 زوج که دارای منبع کنترل بیرونی بودند و از نارضایتی زناشویی رنج میبردند، به روش تصادفی انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند، بدین صورت که 10 زوج در گروه آزمایش و 10 زوج در گروه کنترل قرار گرفته اند. ابزار پژوهش شامل مصاحبه تشخیصی، تست رضایت زناشویی انریچ و مقیاس منبع کنترل راتر (I-E) بود. دادهها با استفاده از آزمونهای کوواریانس و رگرسیون مورد تحلیل قرار گرفتند. یافته های پژوهش نشان دادند که افزایش کنترل درونی زوجین از طریق کاربرد زوج درمانی مبتنی بر مدل روان شناسی کنترل درونی به طور معناداری سبب افزایش رضایت زناشویی آنان شده است. بنابراین، مدل زوج درمانی مبتنی بر روانشناسی کنترل درونی میتواند به منزله یکی از روشهای مداخله ای برای زوج هایی که از نارضایتی زناشویی رنج میبرند و به طلاق فکر میکنند مورد استفاده قرار گیرد.
خلاصه ماشینی:
"یافته های پژوهش نشان دادند که افزایش کنترل درونی زوجین از طریق کاربرد زوج درمانی مبتنی بر مدل روان شناسی کنترل درونی به طور معناداری سبب افزایش رضایت زناشویی آنان شده است .
بنابراین ، مدل زوج - درمانی مبتنی بر روان شناسی کنترل درونی میتواند به منزلۀ یکی از روشهای مداخله ای برای زوجهایی که از نارضایتی زناشویی رنج میبرند و به طلاق فکر میکنند مورد استفاده قرار گیرد.
فرضیۀ اصلی روان شناسی کنترل درونی، این است کـه وقتـی کنتـرل بیرونی زوجین و دیگر اعضای خانواده تغییر و کاهش پیدا کند، آنگاه مشکلات زناشـویی و روابـط خانوادگی بهبود پیدا خواهد کرد.
بر این اساس ، هدف اصلی پژوهش حاضر آن است که میزان اثربخشی زوج درمـانی مبتنـی بـر مدل روان شناسی کنترل درونی در افزایش رضایت زناشویی را مورد آزمون قرار دهد.
فرضیه اصلی پژوهش این بود که کاربرد فنون زوج درمانی مبتنی بر مدل روان شناسی کنترل درونی موجب افزایش رضایت زناشویی میشود.
مقایسه نتایج گروه آزمایش با گروه کنترل نشان داد که کاربرد فنون زوج درمانی مبتنی بر مدل روان شناسی کنترل درونی در افزایش رضایت زناشویی زوجین مؤثر واقع شده است ، یعنی افزایش توانایی کنترل درونی در گروه آزمایش ، در بهبود رابطۀ متقابل ، رابطۀ جنسی، ارتباط با خانواده همسر و دوستان ، اوقات فراغت ، امور مالی و حل تعارض مؤثر بوده است .
بر اساس این یافته ها می توان گفت که یکی از فنون مناسب برای کمک به زوجین دچار ناسازگاری و نارضایتی زناشویی ، کاربرد زوج درمانی مبتنی بر مدل روان شناسی کنترل درونی است ."