چکیده:
هدف پژوهش حاضر بررسی نقش آموزشهای دانشگاهی بر ایجاد پرورش روحیه کارآفرینی در بین دانشجویان و ارائه
راهکارهایی برای ارتقاء آن است. روش پژوهش از نوع آمیخته است که دادههای آن در قسمت کمی با پرسشنامه
محققساخته و در قسمت کیفی با روش مشاهده مشارکتی و فن مصاحبه نیمهساختاریافته جمعآوری شده است. در بخش
کمی ۳۰۰ نفر از دانشجویان دانشگاه علامه طباطبایی مشغول به تحصیل سال تحصیلی ۱۳۹۳-۹۴ با روش نمونهگیری
خوشهای انتخاب شدند. در بخش کیفی با نمونهگیری هدفمند تعداد ۱۵ نفر از اساتید دانشگاه به عنوان نمونه پژوهش
مورد مصاحبه قرار گرفتند. یافتهها حاکی از دارد که همه مولفههای کارآفرینی کمتر از حد وسط هستند. نتایج نشان می-
دهد که دورههای آموزشی بر پرورش روحیه کارآفرینی در دانشجویان تاثیر ندارند. در نهایت ۵ مقوله تحول در نقش
دانشگاهها (پذیرش نقش جدید)» بسترسازی» شبکهسازی» ارتقاء فعالیتهای دانشگاهی و تغییرات مدیریتی عمده برای بهبود کارآفرینی ارائه شد.
Entrepreneurial has been considered as an approach and also as a third mission of universities and higher education in recent years. So the present study investigated the role of education for creating spirit of entrepreneurial among the students of Allameh Tabatabai، at the end of this paper offered some strategies of solution for improving it. The method that was used in this research was mixed of (quantitative-qualitative) method. For quantitative data the researcher used a self-made questionnaire and the validity of that was confirmed by experts and the reliability of the instrument have been reported 92 %( Cronbach's alpha)، and for collecting qualitative data it was used participant observation and semi structured then they combined by Triangulation method. The sampling method was cluster sampling witch was used for selecting 300 students of Allameh Tabatabai University they were enrolled in 1394-1393. Target qualitative sampling method with Theoretical saturation index was used for sampling so 15 Professors were selected. Attitudes and views of academic entrepreneurship promotion strategies were examined. All components of entrepreneurship، such as Achievement، Ambiguity tolerance، confidence، risk-taking and creativity have been reported less than mediocrity. The overall conclusion of the students’ training courses of Allameh Tabatabai don’t have an effect on the developing of the spirit of entrepreneurial which was held for them .The researchers who had an interview with experts for improving the entrepreneurial of university offered five main categories as: changes in the role of universities (acceptance of new)، infrastructure، networking، promotion of academic activities and management changes.
خلاصه ماشینی:
Gürol & Atsan پژوهش های تربیتی شماره ۳۱- پاییز و زمستان ۱۳۹۴ جوامع آن هایی پیشتازند که قادرند میان منابع و قابلیت های کارآفرینی منابع انسانی خود رابطه معناداری برقرار کنند؛ بنابراین ، یک ضرورت جدی در توسعه اقتصادی و اجتماعی کشورها، ایجاد و گسترش فرهنگ کارآفرینی است و آنچه در فرهنگ سازی نقش عمده ای دارد آموزش است ؛ زیرا تبدیل شدن به یک کارآفرین و عمل کردن به عنوان یک کارآفرین موفق ایجاد فرایند یادگیری کارآفرینی هستند (رضایی ، ۱۳۹۲).
این توانایی ها اولین نیازهای کارآفرینان نوآور در سطح بازار هستند که نه آموزش داده می شود و نه مورد ارزیابی قرار می گیرد (صفرزاده و فرهنگی ، ۱۳۸۶) تا مدت ها تصور غالب بر این بود که کارآفرینی یک خصوصیت ویژه فردی و ارثی است و تحصیل و آموزش نمی تواند تأثیری بر کارآفرین شدن افراد داشته باشد (لوی ۱، ۱۹۹۹)؛ اما شواهد موجود نشان می دهند که کارآفرینی می تواند در نتیجه دوره ها و برنامه های آموزشی پرورش یابد (سالازار، ۱۳۸۳).
بحث و نتیجه گیری هدف از این پژوهش بررسی نقش آموزش های دانشگاهی بر ایجاد روحیه کارآفرینی در بین دانشجویان دانشگاه علامه طباطبایی و ارائه راهکارهای ارتقاء آن بوده است .
Entrepreneurial characteristics amongst university students: Some insights for entrepreneurship education and training in Turkey.