چکیده:
این مطالعه با هدف ارزیابی اثرات مستقیم و غیر مستقیم سبکهای دلبستگی والدینی از طریق خود-کنترلی بر راهبردهای مقابله ای در نوجوانان انجام شده است. گروه نمونه شامل 354 تن از دانش آموزان پسر مقطع دبیرستان شهر تهران بود که با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند و به مقیاسهای سبکهای دلبستگی والدینی نسبت به هر والد هازن و شیور، پرسشنامه راهبردهای مقابله ای لازاروس)(WOCQ و پرسشنامه خود-کنترلی تانجنی پاسخ دادند. تحلیل داده ها از طریق مدل یابی معادلات ساختاری(SEM)انجام شد . مدل ارزیابی شده از شاخص برازندگی خوبی برخوردار بود. نتایج مدل معادلات ساختاری نشان داد که سبکهای دلبستگی والدینی ایمن مادر و ایمن پدر به صورت مستقیم بر راهبردهای مقابله ای تاثیر نداشته و تاثیر آن به صورت واسطه ای و از طریق خود-کنترلی بوده است. همچنین سبک دلبستگی ناایمن مادر هم به صورت مستقیم و هم به صورت غیر مستقیم و با واسطه گری خود-کنترلی با راهبردهای مسئله- مدار در ارتباط است.
خلاصه ماشینی:
"با توجه به مطالب یاد شده و اهمیت انتخاب راهبردهای مقابله ای مناسب در زمان بروز تنش و استرس ، این پژوهش در پی دستیابی به مدلی است تا به بررسی این موضوع بپردازد که آیا سبکهای دلبستگی والدینی به صورت مستقیم با راهبردهای مقابله ای رابطه دارد یا به صورت غیر مستقیم و از طریق متغیر خود-کنترلی ؟ روش شناسی جامعه آماری، نمونه و روش اجرای پژوهش طرح پژوهش حاضر، طرح همبستگی از نوع مدل معادلات ساختاری (SEM) است که یک روش همبستگی چند متغیری است .
بحث و نتیجه گیری هدف پژوهش حاضر، پاسخگویی به این سؤال است که آیا سبکهای دلبستگی ایمن و ناایمن مادر و پدر به طور مستقیم با انتخاب راهبردهای مقابله ای مسئله - مدار و هیجان - مدار در رابطه است یا اینکه سبکهای دلبستگی به طور غیر مستقیم و از طریق خود-کنترلی بر انتخاب راهبردهای مقابله ای تاثیر دارد؟ همه مسیرهای مفروض در مدل پیشنهادی پژوهش مورد آزمون واقع شدند و همه مسیرها به جز مسیرهای دلبستگی ناایمن پدر تایید شدند.
به عبارت دیگر نتایج حاصل از تحلیل مدل معادلات ساختاری نشان داد که سبکهای دلبستگی ایمن مادر ، ناایمن مادر و ایمن پدر به صورت غیر مستقیم و از طریق تاثیر بر خود-کنترلی بر انتخاب راهبردهای مقابله ای تاثیر دارند."