چکیده:
جایگاه روسیه در معادلات بین المللی یکی از عوامل تاثیرگذار در مسائل جهانی میباشـد. رویکرد سیاست خارجی کرملین در رابطه با کـشورهای خـارج نزدیـک و نـوع پاسـخ آنهـا نـه تنهـا تعیین کننده چشم انداز محیط امنیتی و اقتصادی و سیاسی در منطقه خواهد بـود، بلکـه در سـطوح بین المللی نیز روابط بین الملل و موازنه قوا را متاثر خواهد نمود. کرملین ساختار نظام بـین الملـل را چند قطبی تصور مینماید و در تلاش است تا یکی از قطب های نظام بین الملل حول محـور روسـیه شکل گیرد و این کشور بتواند موازنه استراتژیک در برابر آمریکا ایجاد نماید. مقاله حاضر به این پرسش پاسخ میدهد که کدام یک از رجحـانهـای سیاسـت خـارجی روسیه تحت تاثیر اتصال ژئوپلیتیک آن به آسیای مرکزی حفظ شده است ؟ و فرضیه خود را چنـین مطرح میکنند که به واسطه تشدید رقابت چین با روسیه ، سیاست هـای غیـر همـسوی کـشورهای آسیای مرکزی و اولویت رویکرد دوجانبه گرایی بـه جـای منطقـه گرایـی، دیگـر اتـصال ژئوپلیتیـک انرژیمحور مزیت ویژهای در سیاست خارجی روسیه خلق نمـیکنـد و روسـیه جایگـاه اقتـصادی و انرژی خود را به تدریج از دست میدهد. ولی جایگاه امنیتی و سیاسی خـود را در منطقـه همچنـان حفظ مینماید. در این مقاله تلاش شده اسـت بـه روش توصـیفی و تحلیلـی اولویـت هـای رویکـرد سیاست خارجی روسیه در رابطه با منطقه ی آسیای مرکزی و محدویت های پـیش رو مـورد تحلیـل قرار گیرد. نظریه انتخاب عقلانی با مفروضات گرین و شپیرو مبنای تحلیل نظری میباشد.
خلاصه ماشینی:
"مقاله حاضر به این پرسش پاسخ میدهد که کدام یک از رجحـانهـای سیاسـت خـارجی روسیه تحت تاثیر اتصال ژئوپلیتیک آن به آسیای مرکزی حفظ شده است ؟ و فرضیه خود را چنـین مطرح میکنند که به واسطه تشدید رقابت چین با روسیه ، سیاست هـای غیـر همـسوی کـشورهای آسیای مرکزی و اولویت رویکرد دوجانبه گرایی بـه جـای منطقـه گرایـی، دیگـر اتـصال ژئوپلیتیـک انرژیمحور مزیت ویژهای در سیاست خارجی روسیه خلق نمـیکنـد و روسـیه جایگـاه اقتـصادی و انرژی خود را به تدریج از دست میدهد.
مقاله حاضر به این پرسش اصلی پاسخ می دهد که کدام یک از رجحان های سیاسـت خـارجی روسیه تحت تاثیر اتصال ژئوپلیتیک آن به آسیای مرکزی حفـظ شـده اسـت ؟ فرضـیه مقالـه حاضر نیز عبارت است از اینکه ؛ به نظر می رسد بـه واسـطه تـشدید رقابـت چـین بـا روسـیه ، سیاست های غیـر همـسوی کـشورهای آسـیای مرکـزی و تفـوق دوجانبـه گرایـی بـه جـای منطقه گرایی اتصال ژئوپلیتیک مبتنی بر انرژی مزیت ویژه ای در سیاست خارجی روسیه خلق نمی کند.
بر اساس این چارچوب ، اتصال ژئوپلیتیک روسیه به آسیای مرکزی ، اگرچه تـاریخی و دارای اهمیت است و تمایل منطقـه گرایانـه روسـیه را در پـی داشـته اسـت ، لـیکن در شـرایط متحـول بین المللی و منطقه ای از جمله حضور قدرت های خارجی در منطقه ، رجحـان هـای روسـیه جایگـاه خود را تغییر داده اند (٢٠١٤:٥ ,Sobell, Ratner and Beckley)."