چکیده:
امروزه با توجه به ضرورت توسعه فعالیتهای غیرزراعی از جمله صنایع در نواحی روستایی، صنایع کوچک به عنوان راهبردی جدید در توسعه روستایی و یکی از راههای دستیابی به کاهش شدت فقر و بیکاری، جلوگیری از مهاجرت روستاییان و تعدیل شکاف موجود بین درآمد خانوارهای روستایی و شهری مورد توجه است. در این مقاله تلاش گردیده تا به بررسی نقش صنایع کوچک در توسعه اقتصادی- اجتماعی نواحی روستایی بخش مرکزی شهرستان فریمان پرداخته شود. روش تحقیق توصیفی و تحلیلی است. جامعه آماری تحقیق شامل 1587 نفر از خانوارهای روستایی ساکن در بخش مرکزی فریمان بوده که براساس فرمول کوکران، نمونهای به تعداد 270 نفر از سرپرستان خانوار انتخاب شده است و از این تعداد به روش تخصیص متناسب، 153 خانوار از شاغلان در بخش صنعت و 117 خانوار از شاغلان در سایر بخشها به صورت تصادفی سیستماتیک انتخاب گردید. دادههای حاصل از پژوهش، با استفاده از نرم افزار SPSS و به کمک آزمونهای آماری پارامتریک و ناپارامتریک تجزیه و تحلیل شده است. نتایج نشان داد صنایع کوچک با ایجاد فرصتهای شغلی جدید، تداوم شغلی، افزایش درآمد، تمایل برای ماندگاری در روستا، کاهش مهاجرت به شهر و افزایش سطح تحصیلات در فرآیند حصول توسعه اقتصادی روستاهای مورد مطالعه نقش داشته است. همچنین اینکه، صنایع کوچک در پنج متغیر درآمد، ایجاد فرصتهای شغلی جدید، تداوم شغلی، بیمه و انگیزه ماندگاری، بیشترین تاثیرات را در نواحی روستایی منطقه مورد مطالعه داشته است.
خلاصه ماشینی:
بنابراین ، این پژوهش سعی دارد تا ضمن آشنایی با مفهوم ، اهمیت و مسائل مربوط به صنعتی شدن نواحی روستایی و بسط چارچوب نظری صنایع کوچک در توسعه پایدار روستایی، با مطالعه موردی در بخش مرکزی شهرستان فریمان ، نقش و اثرات صنایع کوچک را در توسعه اقتصادی و اجتماعی روستاهای این محدوده مورد بررسی قرار داده و به سؤالات ذیل پاسخ مناسب ارائه دهد: (١) صنایع کوچک تا چه میزان در توسعه اقتصادی خانوارهای روستایی ساکن در ناحیه مورد مطالعه تأثیرگذار بوده است ؟ (٢) صنایع کوچک تا چه میزان موجبات توسعه اجتماعی خانوارهای روستایی ساکن در ناحیه مورد مطالعه را فراهم نموده است ؟ ٢) مبانی نظری طی چند ده اخیر، کشورهای مختلف جهان ، متناسب با شرایط ، فرصت ها، ساختار حکومتی و فرهنگ اجتماعی خود استراتژیهای توسعه ای مختلفی را در پیش گرفتند.
جدول شماره (٤): مقایسه شاخص های اقتصادی در بین شاغلین صنعی و غیرصنعتی روستایی )به تصویر صفحه مراجعه شود) طبق اطلاعات مندرج در جدول پنج ، به منظور بررسی و مقایسه میزان رضایت از بیمه در بین دو گروه از سرپرستان خانوار شاغل در بخش صنعت و شاغلین غیرصنعتی از آزمون مان ویتنی استفاده گردیده است ، به طوری که نتایج نشان میدهد تفاوت معناداری تا سطح ٩٩ درصد بین شاغلین صنعتی و غیرصنعتی نسبت به مؤلفه رضایت از بیمه وجود دارد.