چکیده:
هدف از این تحقیق بررسی تئوری مبحث سرمایه در گردش می باشد که ضمن بررسی مفهومی این مسئله به سرمایه در گردش در حسابداری پرداخته و همچنین منابع و مصارف آن را مورد بررسی قرار داده و همچنین عوامل موثر در سرمایه در گردش را مورد بررسی قرار می دهد در واقع می توان گفت که سرمایه در گردش به عنوان یکی از عوامل تداوم بنگاهای تجاری می باشد.
خلاصه ماشینی:
"(پیشکاری ، 1393) 2- شاید با توجه به تغییراتی که در میزان دارایی های جاری رخ داده است، مدیران مجبورشوند در تصمیماتی که قبلا برای تأمین مالی گرفته اند تجدید نظر کنند، مثلا اگر برای تأمین مالی دارایی های جاری از مبالغ سنگینی وام کوتاه مدت استفاده شده است،گرفتن وام های اضافی و تمدید وام هایی که به سررسید می رسند مستلزم صرف وقت وانرژی بیشتر مدیریت شرکت خواهد بود .
سرمایه در گردش به عنوان معیار مورد استفاده اعتباردهندگان ، سرمایه گذاران و دیگر کاربران برای سنجش نقدینگی و قابلیت پرداخت بدهی ها باعث شده است که برخی شرکت ها تعریف بدهی ها و دارایی های جاری را تحریف نمایند.
ب) استراتژی های بدهی جاری: 1) استراتژی محافظه کارانه (در مدیریت بدهی جاری): ویژگی این استراتژی این است که سعی می شود در ساختار سرمایه شرکت، کمتر از وام های کوتاه مدت و بیشتر از وام های بلندمدت استفاده شود و اگر بخواهند خیلی محافظه کارانه عمل کنند از منابع تأمین مالی «حقوق صاحبان سهام» استفاده می کنند.
2) استراتژی جسورانه (در مدیریت بدهی جاری): ویژگی این استراتژی استفاده بیشتر از وام های کوتاه مدت است و سعی می کند جهت تأمین دارایی های ثابت از وام های کوتاه مدت استفاده کند، نتیجه این استراتژی این است که به خاطر استفاده زیاد از وام های کوتاه مدت، ریسک عدم پرداخت به موقع بدهی افزایش خواهد یافت، از سوی دیگر هزینه های کمتری از این بابت پرداخت کرده و بازدهی شرکت را افزایش می دهد."