چکیده:
ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﺎﻫﺪف ﺑﺮرﺳﯽ ﻋﻮاﻣﻞ ﻣﺆﺛﺮ ﺑﺮ ﺗﻮاﻧﻤﻨﺪﺳﺎزی ﻣﻨﺎﺑﻊ اﻧﺴﺎﻧﯽ ﺑﯿﻤﺎرﺳﺘﺎن اﻣﺎم ﺣﺴﯿﻦ زﻧﺠﺎن اﻧﺠﺎم ﮔﺮﻓﺖ. ﺗﺤﻘﯿﻖ اﻧﺠﺎم ﮔﺮﻓﺘﻪ از ﻧﻮع ﺗﻮﺻﯿﻔﯽ ﭘﯿﻤﺎﯾﺸﯽ اﺳﺖ. ﺟﺎﻣﻌﻪ آﻣﺎری ﺗﺤﻘﯿﻖ 386 ﻧﻔﺮ ﺑﻮده و ﺗﻌﺪاد ﻧﻤﻮﻧﻪ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﻓﺮﻣﻮل ﮐﻮﮐﺮان 193 ﻧﻔﺮ اﻧﺘﺨﺎب ﮔﺮدﯾﺪ. ﺟﻬﺖ ﺟﻤﻊ آوری اﻃﻼﻋﺎت، از ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ ﻣﺤﻘﻖ ﺳﺎﺧﺘﻪ اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪ. ﺑﺮای ﺣﺼﻮل اﻃﻤﯿﻨﺎن از ﭘﺎﯾﺎﯾﯽ اﺑﺰار ﺳﻨﺠﺶ از ﺿﺮﯾﺐ آﻟﻔﺎی ﮐﺮوﻧﺒﺎخ ﮐﻪ از ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺗﺮﯾﻦ روش ﻫﺎی ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﭘﺎﯾﺎﯾﯽ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ، اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪه اﺳﺖ. ﻣﻘﺎدﯾﺮ ﺑﻪ دﺳﺖ آﻣﺪه آﻟﻔﺎی ﮐﺮوﻧﺒﺎخ ﺑﺎﻻﺗﺮ از 7/. ﻣﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﻄﻠﻮب ﺑﻮده و ﻧﺸﺎن دﻫﻨﺪه ﭘﺎﯾﺎﯾﯽ ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ ﭘﮋوﻫﺶ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ. ﺟﻬﺖ آزﻣﻮن ﻓﺮﺿﯿﺎت از آزﻣﻮن ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﯽ اﺳﭙﯿﺮﻣﻦ و ﺗﺤﻠﯿﻞ رﮔﺮﺳﯿﻮن ﭼﻨﺪﮔﺎﻧﻪ اﺳﺘﻔﺎده ﮔﺮدﯾﺪ. و در آﺧﺮ ﺑﺮای ﻗﻄﻌﯽ ﺷﺪن ﺗﻔﺎوت ﻣﯿﺰان ﺗﺎﺛﯿﺮ ﻣﺘﻐﯿﺮﻫﺎ از آزﻣﻮن ﻓﺮﯾﺪﻣﻦ اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪ. ﯾﺎﻓﺘﻪ ﻫﺎی ﺗﺤﻘﯿﻖ ﺑﯿﺎﻧﮕﺮ آن اﺳﺖ ﮐﻪ ﻫﺮ ﺳﻪ ﻋﺎﻣﻞ (ﻓﺮدی، ﮔﺮوﻫﯽ و ﺳﺎزﻣﺎﻧﯽ) از ﻋﻮاﻣﻞ ﺗﺄﺛﯿﺮ ﮔﺬار در ﺗﻮاﻧﻤﻨﺪی ﮐﺎرﮐﻨﺎن ﺑﯿﻤﺎرﺳﺘﺎن اﻣﺎم ﺣﺴﯿﻦ زﻧﺠﺎن ﻣﺤﺴﻮب ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ و ﻧﯿﺰ ﻋﻮاﻣﻞ ﺳﺎزﻣﺎﻧﯽ ﺑﺎ ﺑﯿﺸﺘﺮﯾﻦ ﺗﺄﺛﯿﺮ و ﻋﻮاﻣﻞ ﻓﺮدی ﺑﺎ ﮐﻤﺘﺮﯾﻦ ﺗﺄﺛﯿﺮ در ﺗﻮاﻧﻤﻨﺪﺳﺎزی ﮐﺎرﮐﻨﺎن ﺑﻪ ﺷﻤﺎر ﻣﯽ روﻧﺪ. درﻧﺘﯿﺠﻪ ﻫﺮﭼﻘﺪر ﻣﯿﺰان ﺗﺤﺼﯿﻼت، ﺳﺎﺑﻘﻪ ﮐﺎر، ﮐﺎﻧﻮن ﮐﻨﺘﺮل دروﻧﯽ و ﻋﺰت ﻧﻔﺲ ﺑﺎﻻﺗﺮ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﺎرﮐﻨﺎن ﺗﻮاﻧﻤﻨﺪﺗﺮ ﺷﺪه و ﻧﯿﺰ ﻫﺮﭼﻘﺪر آﻣﻮزش، دﺳﺘﺮﺳﯽ ﺑﻪ ﻣﻨﺎﺑﻊ، دﺳﺘﺮﺳﯽ ﺑﻪ اﻃﻼﻋﺎت، ﺣﻤﺎﯾﺖ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ-ﺳﯿﺎﺳﯽ و... ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﺎرﮐﻨﺎن ﺗﻮاﻧﻤﻨﺪی ﺧﻮاﻫﯿﻢ داﺷﺖ.
خلاصه ماشینی:
"جدول 9: نتایج آزمون تحلیل واریانس فریدمن ابعاد Mean Rank درجه آزادی مجذور کای Sig فردی 56/1 2 451/104 000/0 گروهی 92/1 000/0 سازمانی 53/2 000/0 برای بررسی این فرضیه که بین عوامل مؤثر بر توانمندسازی کارکنان تفاوت معنی اداری وجود دارد.
در چنین شرایطی مدیران فرصت چندانی برای کنترل کارکنان در اختیار ندارند و باید بیشترین وقت و نیروی خود را صرف شناسایی محیط داخلی و خارجی سازمان کنند و سایر وظایف روزمره را بر عهده کارکنان بگذارند (موغلی, 1388: 120)، در این شرایط کارکنان سازمان تنها بهعنوان ابزاری برای موفقیت مدیر نیست بلکه بهعنوان سرمایههای سازمان، به گردانندگان اصلی جریان کار و شرکای سازمان تبدیلشدهاند (روی و دیگران،2005:300)، از همین رو کارکنان و دانشی که در ذهن آنهاست، منابع بسیار ارزشمندی برای سازمان هستند (کردانائیچ و دیگران،1389:22)، با توجه به اینکه نیروی انسانی از مهمترین و باارزشترین داراییهایی است که هر سازمان در اختیار دارد لذا، یکی از مؤثرترین راههای به دست آوردن مزیت رقابتی و دستیابی به اهداف سازمانی نیز کارآمدتر کردن کارکنان سازمان است (امیرکبیری و فتحی،1389:101).
78: 1388)؛ همچنین شرط لازم برای تحقق اهداف هر سازمانی، وجود نیروی انسانی ویژه و کارکنانی است که علاوه برداشتن تواناییها و مهارتهای خاص، نسبت به شغل و سازمان خود تعهد داشته باشند و از انجام وظایف خود احساس رضایت کنند، بنابراین مدیران سازمان با کمک گرفتن از توانمندسازی نیروی انسانی، باعث میشوند که توان و انگیزه آنها بالاتر رود و منجر به تولید بیشتر و کیفیتر شود و این مسیر، هم سازمان، کارکنان و هم مشتریان و در کل، جامعه و کشور را بهرهور و راضی میکند (نریموسایی،."