چکیده:
هدف این پژوهش، بررسی مدل پیشنهادی رابطة بین دلبستگی به خدا و رضایت زناشویی، با میانجی گری معنویت زناشویی و بهزیستی معنوی در میان زنان متاهل شاغل در اداره های دولتی شهرستان اهواز بود. اعتباریابی ابزار پژوهش، بر روی نمونه ی 103 نفری انجام شد. نمونه اصلی شامل 193 نفر بود که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار پژوهش، شامل پرسش نامة دلبستگی به خدا پرسش نامة رضایت زناشویی، پرسش نامة معنویت زناشویی پرسش نامه ی بهزیستی معنوی بود. ارزیابی مدل فرضی با استفاده از روش تحلیل مسیر انجام گرفت. آزمون مدل در نمونه، برازندگی مناسبی داشت. نتایج نشان داد که بین متغیرهای دلبستگی به خدا و معنویت زناشویی، دلبستگی به خدا و بهزیستی معنوی، معنویت زناشویی و رضایت زناشویی و بهزیستی معنوی و رضایت زناشویی، رابطة مستقیم مثبت معنادار وجود دارد. همچنین متغیر دلبستگی به خدا از طریق معنویت زناشویی و بهزیستی معنوی با رضایت زناشویی رابطه دارد.
The purpose of this study is to investigate the relationship between attachment to God and marital satisfaction with mediating role of marital spirituality and spiritual well-being. The subject of this study was married women of administrative personnel offices in Ahvaz.. For examining this model، at first، measures were validated on 103 women that were selected by available sampling method. Then 193 women by same sampling were selected for studying the fitness of model. Participant completed measures of Attachment to God Scale (AGS)، Marital Satisfaction (Enrich)، Marital Spirituality Scale (MSS) and Spirituality Well-Being Scale (SWBS). Results showed a significant relationship for the direct path analysis from attachment to God to marital spirituality، attachment to God to spirituality well-being، marital spirituality to marital satisfaction، and spirituality well-being to marital satisfaction. In addition for indirect path analysis the result showed that there was relationship between attachment to God and marital satisfaction with the mediating role of marital spirituality and spiritual well- being.
خلاصه ماشینی:
"com مریم حیدریان / کارشناس ارشد مشاوره دانشگاه شهید چمران اهواز یوسفعلی عطاری / استاد گروه مشاوره دانشگاه شهید چمران اهواز دریافت: 25/8/1393 ـ پذیرش: 2/2/1394 چکیده هدف این پژوهش، بررسی مدل پیشنهادی رابطة بین دلبستگی به خدا و رضایت زناشویی، با میانجیگری معنویت زناشویی و بهزیستی معنوی در میان زنان متأهل شاغل در ادارههای دولتی شهرستان اهواز بود.
بهزیستی معنوی، در شناخت و ارتباط دوستانه با خدا و بندگان و تحقق فضائل در خویشتن مفهوم مییابد و از نتایج، تحقق و رشد آن، ضابطهمندی و هماهنگی در روابط زناشویی است که میتواند با زمینهسازی آرامش، معنایابی در زندگی، امیدواری، مثبتاندیشی و توانمندی در مقابله با اضطرابها و ایجاد فضای حمایتی، موجبات تحقق رضایت زناشویی به معنی نگرش مثبت و لذت بخش زن و شوهر از جنبههای مختلف رابطة خود، توافق بر سر مسائل مورد اختلاف، انجام علایق و فعالیتهای مشترک و کاهش احساس نارضایتی و شکوه از رابطه گردد.
ازآنجاکه دلبستگی به خدا، یک سازة معنوی است که بر اساس تحکیم پیوند با خداوندی که امنیت و اطمینان را در باور فرد پرورش داده و با تأثیر برتمایل او، به جوارجویی و تقرب الهی نائل میشود، همچنین احساس اندوه ناشی از فقدان و جدایی از انگارة دلبستگی (خدا)، موجب تقویت انگیزة عبادت و بندگی آن قدرت متعالی، که در دسترس و پاسخگو است، میگردد، به نظر میرسد به خوبی میتواند از طریق اظهار فرد از ادراک و اعتقاد شخصی او در مورد خدا و درک وی از تعامل باخدا، یا تعلق به خدا در زندگی متأهلی، از طریق تأثیر بر ارتباطهای عاطفی و وابستگی زوجها به هم، منجر به رضایت زناشویی گردد، که به صورت بروز احساسات خشنودی، رضایت و لذت تجربه شده در همه جنبههای ازدواج بیان میشود (پرز، 2012)."