چکیده:
امروزه امنیت به عنوان یکی از نیازهای بنیادین بشر و یکی از پشتوانه های سرمایه اجتماعی ، همواره مورد توجه بوده و از ابتدای زندگی اجتماعی ، انسانها همواره با مسئله محافظت خود در مقابل خطرات و تهدیدهای بیرونی و درونی مواجه بودهاند و به مرور زمان به یک مفهوم اجتماعی تحول پیدا می کند تا جاییکه می توان گفت امروزه حفاظت و حراست از خاک سرزمینی در سراسر کره زمین و برای تمام کشورها یک ارزش به حساب می آید و ضمانت تحقق این امر نیز مدیریت مرزها و داشتن مرزهای با امنیت کامل می باشد. در مسیر این تحول مفهومی سرمایه اجتماعی به یکی از عوامل مهم در افزایش کارامدی نیروهای سخت افزاری تامین امنیت می باشد. بر این اساس در این تحقیق در صدد بررسی تاثیر مولفه های سرمایه اجتماعی بر امنیت به خصوص در نواحی مرزی هستیم . روش تحقیق توصیفی (بررسی وضع موجود) و تحلیلی (استفاده از آمار استنباطی از جمله همبستگی و رگرسیون) می باشد که در نهایت به این نتیجه رسیدیم که میان تمام مولفه های سرمایه اجتماعی با امنیت رابطه مثبت و معناداری وجود دارد و هم چنین بر اساس آمار به دست آمده از ضریب بتا (رگرسیون خطی ) به این نتیجه می رسیم که از بین متغیرهای سرمایه اجتماعی به ترتیب بیشترین تاثیر را اعتماد دارد که ٦٢ صدم تغییرات امنیت را تحت تاثیر قرار می دهد، بعد از آن انسجام که ٣٤ صدم تغییرات امنیت را، بعد شبکه ها ١٢ صدم تغیرات امنیت ، بعد از آن مشارکت ١٠ صدم تغییرات و در نهایت تعهد فقط ٤ صدم از تغیرات امنیت را تحت تاثیر قرار می دهد.
خلاصه ماشینی:
"پیشنهادها بر اساس نتایج به دست آمده از تحقیق یعنی رابطه مستقیم ، معنادار و مثبت بین سرمایه اجتماعی و امنیت به منظور تقویت سرمایه اجتماعی جهت ارتقای امنیت که در نواحی مرزی از اهمیت بالایی برخوردار است ، وجود دارد، پیشنهادهای زیر را ارائه میدهیم : - سرمایه گذاری به منظور تقویت و ایجاد بنگاههای کوچک و متوسط از جمله بنگاههای تولیدی و خدماتی خصوصا خدمات گردشگری با توجه به قابلیت ها و جاذبه های گردشگری منطقه میتواند از یک سو ضمن فراهم سازی زمینه اشتغال مولد، ضمینه را برای بالابردن سطح مشارکت و تعامل جامعه بومی و محلی فراهم کند، از سوی دیگر هم چون پلی ارتباطی میان جامعه محلی و مدیریت محلی نقش آفرینی کند و در نهایت عامل مهم در جهت توانمندسازی جامعه محلی میباشد.
این مفهوم در کشورهای کم تر توسعه یافته ، اهمیت بیشتری پیدا می کند، به این دلیل که می تواند جایگزین مناسبی برای سایر سرمایه ها باشد و کاستی ها و محدودیت های آن را جبران کند، همانگونه که پاتنام مطرح می کند سرمایه اجتماعی خود تقویت کننده می باشد و ویژگی بازتولیدی سرمایه اجتماعی باعث تعامل اجتماعی با سطح بالایی از همکاری ، اعتماد به معامله متقابل ، مشارکت مدنی ، رفاه جمعی ، تعهد و مسئولیت پذیری جامعه می شود که جامعه را مانند اعضای یک خانواده به هم پیوند می دهد (ثقلانی ، ١٣٨٥: ٣٢)."