چکیده:
مدیریت یک شهر درواقع تلاش برای اداره پدیده ای خود انگیخته است . پیدایش شهرها، تکامل و رشد آنها، نتیجه شمار زیادی از تصمیم های فردی است که افراد برای تعیین محل زندگی، کار، برپایی شرکت ، تامین منابع ، تفریح ، تحصیل و مانند آن میگیرند. در شبکه ای پیچیده از تبادل و همکاری متقابل ، هر یک از این تصمیم ها به شیوه مستقیم یا غیرمستقیم بر بسیاری دیگر اثر متقابل می گذارد. در ایران سیاست های مدیریت شهری غالبا به دور از مردم ، سازمان های غیردولتی و یا بخش خصوصی تدوین می شوند. این امر موجب اتخاذ رویکردهایی برای برنامه ریزی و توسعه شهری شده است که از فرایندهای زندگی واقعی و مشکلات ملموس آن به دور است . از سویی دیگر، کلانشهر تهران دارای مجموعه ای از مشکلات و چالش های فراوان است . به گواهی نوشته های فراوان مسئله دار بودن نظام کالبدی تهران متاثر از نظام برنامه ریزی و مدیریت شهری است که برای همه متخصصین و دست اندرکاران مبرهن و واضح است . این مشکل از ابعاد مختلفی برخوردار است و یا به زبانی دیگر، گروه ها، بخش ها، نهادها، دیسیپلین ها و دانش های مختلفی در آن دخالت دارند. مناطق پیراشهری از جمله حوزه های مسئله دار در مدیریت کلانشهرها به شمار می آیند. با گسترش پیراشهرنشینی در هاله کلانشهری تهران پیامدهای منفی ناشی از گسترش بی برنامه آن نیز افزایش می یابد. پیشروی کلانشهر تهران و توسعه شهری و روستایی در محیط پیراشهری آن در شرایطی که سوداگری زمین کنترل نشود و در سطوح مختلف ، ابزار و سازوکاری برای هدایت نظام مند آن وجود نداشته باشد موجب انحطاط زیست محیطی و اکولوژیک منطقه کلانشهری تهران می شود. در این مقاله تلاش گردیده است ضمن مطالعه و بررسی ادبیات مدیریت شهری به بررسی چالش هایی که ضرورت توجه به مدیریت و نقش برنامه ریزان در مناطق پیراشهری را می طلبد، پرداخته شود. بدین ترتیب مهمترین موضوعاتی که مدیریت شهری با آن روبرو است ؛ مورد تحلیل و بررسی قرار می گیرد.
Managing a city is actually trying to handle spontaneous phenomenon. The rise of cities, development and
growth, resulting in a large number of individual decisions that determine where people live, work, holding
companies, financing, recreation, education and the like fall. Variable and complex conditions have been met.
People's expectations have risen. The people want the kind of urban planning and management system that is
accessible, transparent, accountable, equitable, efficient, flexible, intelligent, and progressive and people
centered agile. This led approaches to planning and urban development that processes real life and real problems
it away. On the other hand, Tehran metropolis has a set of problems and challenges abound. Tehran certified by
numerous problems with the physical system by system planning and urban management, for all professionals
and practitioners is clear and obvious.
Thus the most important issues facing urban management is analyzed and examined.
خلاصه ماشینی:
"مطالعات مختلف نشانگر اهمیت و تاثیرگذاری این خصیصه است ؛ مثلا جان فریدمن پس از بررسی مناطق کلانشهری جهان و به ویژه نمونه های آسیایی آن سه چالش عمده آنها را به این شرح استنتاج می کند: ضرورت استقرار یک چارچوب نهادی و سیستم حکومتی کارآمد پایداری در مدیریت تحولات شهری برنامه ریزی مشارکتی سیموندز و همکارانش نیز پس از بررسی یازده شهر- منطقه جهانی به این نتیجه می رسند که فرایند و حتی فرم سازمان فضایی مناطق کلانشهری تحت تاثیر دو عامل و قید معین شکل اختصاصی و محلی پیدا می کنند: عوامل کالبدی مربوط به بستر طبیعی و عوامل سیاسی و به عبارت دقیق تر فرهنگ حکمرانی رایج در هر منطقه کلانشهری (پرهیزگار، کاظمیان ، ١٣٨٣: .
اهمیت مفهوم پیراشهر به عنوان عرصه ای پویا و تغییر پذیر بسیار مهم است زیرا نه تنها از طریق فعالیت های اقتصادی بلکه از طریق زمینه های اجتماعی افراد و شبکه اقوام با شهر اصلی ارتباط دارد، بنابراین محیط پیراشهری به دلیل وجود جریان های مهاجران و تراکم و تنوع فعالیت های محیطی پویا است ؛ بنابراین این مناطق و حوزه های پیراشهری با توجه به روند رو به رشد خود نیاز به مدیریتی پویا و دینامیک دارند که هدف آن رسیدن به توسعه پایدار شهری با هدف گیری دامنه وسیعی از بخش های فیزیکی، اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، محیطی و با ابعاد متفاوت سازمانی باشد."