چکیده:
پژوهش حاضر با هدف شناسایی تاثیر اقدامات منابع انسانی بر استرس شغلی پرستاران و بهیاران انجام شده است . بدین منظور از یک طرح پژوهش توصیفی از نوع تحلیل رگرسیون و برای سنجش متغیرها از پرسش نامه های استاندارد استفاده شد؛ پس از اطمینان از روایی و پایایی ابزار اندازه گیری ، پرسش نامه ها در میان پرستاران و بهیاران بیمارستان ولیعصر شهرستان فسا توزیع شد. نتایج تحقیق حاضر نشان داد که از بین اقدامات منابع انسانی ، ارزیابی عملکرد، مشارکت کارکنان ، کار گروهی و شرح شغل تاثیر مثبت و معناداری بر کاهش استرس شغلی پرستاران دارد و آموزش و جبران خدمت تاثیر معناداری بر استرس شغلی پرستاران ندارد. در واقع فرضیه های فرعی دوم ، سوم ، چهارم و پنجم پژوهش تایید و فرضیه فرعی اول و ششم رد شد.
خلاصه ماشینی:
"نتایج تحقیق حاضر نشان داد که از بین اقدامات منابع انسانی ، ارزیابی عملکرد، مشارکت کارکنان ، کار گروهی و شرح شغل تاثیر مثبت و معناداری بر کاهش استرس شغلی پرستاران دارد و آموزش و جبران خدمت تاثیر معناداری بر استرس شغلی پرستاران ندارد.
ریجبرگن و همکاران در سال ٢٠١٠ در مقاله ای تحت عنوان مدیریت منابع انسانی ، عملکرد سازمانی و استرس شغلی به این نتیجه رسیدند که اقدامات منابع انسانی بـه افـزایش توانـایی، انگیـزش کارکنـان و فرصـتی کـه تـاثیر مثبـت بـر عملکرد آنان با کاهش یا افزایش استرس دارد، کمک می نماید و در کل این پژوهش پاسخ روشنی به سـوال اصـلی نداده و این مطالعه جهت ارائه برخی از بینش ها و توصیه های مفید در آینده است .
بنابر این می توان گفت ارزیابی عملکرد، مشارکت کارکنان ، کار گروهی و شرح شغل به عنوان اقدامات منابع انسانی تاثیر مثبت و معناداری بر کاهش استرس شغلی پرستاران دارد.
یافته های پژوهش حاضر حاکی از این موضوع است ، هنگامی که اقدامات منابع انسانی به طور مطلوب و اثر بخش اتخاذ شده و در سازمان اجرا شوند، استرس کارکنان کاهش می یابد و علاوه بر بهبود فردی ، ارتقای عملکرد سازمانی را منجر می شود.
یافته های پژوهش نشان می دهد ارزیابی عملکرد، مشارکت کارکنان ، کار گروهی و شرح شغل به عنوان اقدامات منابع انسانی تاثیر مثبت و معناداری بر کاهش استرس شغلی پرستاران دارد."