چکیده:
دارن آرنوفسکی با ساخت شش فیلم مهم و تاثیرگذار در سبک پست مدرن و سورئال توانسته اثری بزرگ و شگرف در عالم سینما بگذارد و با پرداخت به شخصیت پردازی در قصه های فیلم و بازی گرفتن از بازیگران و همچنین به پیوند افکار شخصی با روند ثابت در مسیر فیلم سازی توانسته به این نقطه برسد. او در تمامی فیلمهایش از نظر شخصیت و پرسوناژ با یک مقوله ی کلی طرف است شخصیت را در بحران یا دغدغه جنبه درونی یا بیرونی یا گسل شخصیتی یا بهتر گفته شود با جنگ درونی فرد با خود روبرو می کند از جمله: زوال، پوچی، تنهایی، عشق واعتیاد و هم چنین بر فلسفه و روانشناسی احاطه جامع دارد و می تواند در قالب ها و بستر های گوناگون حرف و اندیشه اش را بزند و نوع سینمای شخصی خود را به وضوح به نمایش بگذارد.
خلاصه ماشینی:
"١- فیلم پی : درباره ریاضی دان و مخترع عدد پی ( ٣/١٤ ) ٢- مرثیه ای برای یک رویا: زندگی چهار نفر رو به زوال - اعتیاد- تکرار- زندگی مدرن و پوچی محض ٣- چشمه : عشق - سفر در زمان -ابدیت -درخت زندگی - مرگ و نیستی و نگرش فلسفی : تناسخ ٤- کشتی گیر: درباره یک کشتی کج کار تنها- رو به زوال - بازنشسته - نقد جامعه و بیکاری و بی پولی - تنهایی ٥- قوی سیاه : زندگی یک بالرین برگرفته از داستان چایکفسکی و "همزاد" اثر داستایوفسکی - تم روانشناختی و تریلر- شخصیت دوقطبی ٦- نوح ( ع ) : زندگی حضرت نوح به روایت جدید- دگرگیسی و دگرگونی نوح نبی او برای پرداخت دقیق به شخصیت و شخصیت پردازی در انتخاب بازیگر برای نقش دقت و وسواس عجیبی دارد و یک جور در این کار خبره است اما برای جلوی دوربین همیشه با افراد جدید و تازه ، کار میکنه و درون اونها نفوذ شدیدی پیدا میکنه و دوستی عجیبی شکل میگیره کلن روش کارش به این صورت است اما بعد پایان فیمبرداری دیگه ادامه نمیدهد و به دوست معمولی براشون میشود و در فیلم های بعدشم ازشون استفاده نمیکند بجز جنیفر کانلی که در مرثیه هست و در نوح هم نقشی دارد که اونهم به اصرار کمپانی پارامونت و بخاطر قرار ندادن بازیگر دیگه راضی به حضور او میشود..."