چکیده:
ضعف سیاست چندفرهنگ گرایی و تاثیرات منفی قانون منع نمادهای مذهبی در سال ٢٠٠٤م ، تبعیض اقتصادی و اجتماعی نسبت به مهاجران ، گسترش اسلام هراسی در جوامع غربی و ارتباط دیاسپورای مسلمان با تحولات جهان اسلام در عصر جهانی شدن و فعال شدن گروه های هویت گرا از اواخر دهه ١٩٨٠م تا به امروز، منجر به ظهور گرایشات اسلام گرایی افراطی ، به چالش طلبیدن سیاست های همگون سازی جوامع میزبان و تلاش برای بازیابی هویت اصلی یا بومی در میان بخشی از مسلمانان مهاجر در فرانسه شده است . نشانه های این مسئله را می توان به صورت شکل گیری گروه های اسلام گرای فعال و ارتباط یابی با گروه های رادیکال اسلام گرا و کشورهای خاورمیانه ، گرایش به استفاده از نمادهای اسلامی ، رد و امتناع از پذیرش برخی ارزش های لیبرال و دموکراتیک حاکم بر فرهنگ فرانسوی ، تغییرکیش به اسلام ، به چالش طلبیدن سیاست های همگون سازی جوامع میزبان ، گرایش جوانان فرانسوی مسلمان به جهاد در خاورمیانه و خشونت ها و حملات و تحرکات تروریستی ردیابی کرد. مقاله حاضر، به واکاوی ریشه های داخلی و خارجی ظهور اسلام گرایی افراطی در میان دیاسپورای مسلمان فرانسه در سال های ١٩٩٠ تا ٢٠١٥ میلادی پرداخته است .
خلاصه ماشینی:
شکل گیری قتل هفت نفر در سال ٢٠١٢م در شهر تولوز توسط محمد مراح که متأثر از سلفیسم جهادی القاعده بود (CNN :٢٠١٢,Smith-spark(، مجروح کردن یک سرباز فرانسوی در منطقه «له فانس » پاریس در سال ٢٠١٣، زخمی شدن سه پلیس در ٢٠ دسامبر ٢٠١٤ و حمله ژانویه ٢٠١٥ دو فرد مسلح به نشریه شارلی هبدو و کشته شدن ١٢ نفر و حملات دیگر، نمونه هایی از خشونت های پراکنده فرقه گرایانه در دهه های اخیر در فرانسه است که در این میان ، حمله به نشریه شارلی هبدو١ در پاریس ، بازتاب جهانی یافت (Bilefsky and de The New York Times :٢٠١٥,la Baumejan).
در مجموع ، اگرچه بازیابی هویتی دیاسپورای مسلمان و گرایش به هویت اسلامی ، در نسل های دوم و سوم مهاجران ، نتیجه تبعیض ، احساس بیگانگی و اسلام هراسی در جامعه فرانسه و حفظ ارتباط آسان و کم هزینه با جامعه بومی یا اصلی در عصر جهانی شدن بوده است ، اما نقش تعیین کنندة گروه ها و جریانات اسلام گرایی سلفی را که به آنها اشاره کردیم ، در اسلامیزاسیون و نضج گرایشات افراطی در میان دیاسپورای مسلمان فرانسه نباید نادیده گرفت .