چکیده:
در زمینه کنترل بیماری دیابت به عنوان یک بیماری مزمن با شیوع بالا، همواره عوامل متعددی دخیل می باشد. در این پژوهش سعی بر این بود که رابطه سلامت روان در گروه بیماران دیابتی از نظر کنترل قند خون (خوب یا ضعیف ) مورد بررسی قرار گیرد. پژوهش حاضر یک مطالعه از نوع همبستگی است که با هدف بررسی رابطه مولفه های سلامت روان و میزان کنترل قند خون بر روی ٨٠ بیمار دیابتی که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شده بودند، انجام شد. ابزار مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامه سلامت عمومی٢٨-GHQ بود. داده های پژوهش با استفاده از ضریب همبستگی و تحلیل واریانس چند متغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت . نتایج بدست آمده نشان داد که میانگین نمرات سلامت عمومی گروه با کنترل قند ضعیف میانگین بالاتر از میانگین نمرات گروه با کنترل قند خون خوب می باشد و همچنین در تمام زیر مولفه های سلامت عمومی اعم از علایم جسمانی، علایم اضطرابی و اختلال خواب ، کارکرد اجتماعی و علایم افسردگی تفاوت معنادار بوده به طوری که بیماران با کنترل ضعیف قند خون نمرات بالاتری در مقایسه با کنترل خوب قند خون بدست آوردند که نشان دهنده آن است که بیماران با کنترل ضعیف قند خون از سلامت عمومی کمتری به نسبت بیماران با کنترل خوب در زیر مولفه های مذکور برخوردار می باشند. پژوهش حاضر نشان داد که بیماران دیابتی با کنترل ضعیف قند خون با توجه به نمرات زیر مولفه های آن و همچنین نمره کل سلامت عمومی، از سلامت عمومی کمتری در مقایسه با بیماران دیابتی با کنترل خوب قند خون برخوردار می باشند که این امر نشان می دهد طبق نظریه های اسنادی، هر چه فرد احساس کنترل بیشتری بر روی یک موقعیت (مانند بیماری) داشته باشد از سلامت روان بهتری نیز برخوردار خواهد بود.
خلاصه ماشینی:
"توزیع نمونه ها از نظر گروه بندی کنترل قند خون متغیر فراوانی درصد گروه بندی از نظر کنترل قند خون خوب 40 48/8 ضعیف 42 51/2 جمع 82 100/0 بر اساس نتایج حاصل از شاخصه های توصیفی در نمرات سلامت عمومی و مولفه های آن بین دو گروه مورد بررسی مشاهده می گردد میانگین نمرات گروه با کنترل قند ضعیف میانگین نمرات بالاتر از میانگین نمرات گروه با کنترل قند خون خوب می باشد و همچنین مقایسه میانگین دو گروه نشان داد که در تمام زیر مولفه های سلامت عمومی (علایم جسمانی، علایم اضطرابی و اختلال خواب ، کارکرد اجتماعی و علایم افسردگی) بین دو گروه در سطح ٠٠٥=α معنادار بوده به طوری که در زیر مولفه های مذکور بیماران دیابتی با کنترل خوب قند خون میانگین کمتری در مقایسه با بیماران با کنترل ضعیف داشته که نشان میدهد سلامت روان بهتری به نسبت گروه دوم برخوردار می باشند.
همچنین بررسی رابطه سلامت روان و کنترل ضعیف قند خون از نظر جنسیت نشان داد که سلامت روان در همین گروه با توجه به نتایج جدول ٣ چون مقدار F در مولفه علایم جسمانی با مقدار ٢/٤٨١ در علائم اضطرابی و اختلال خواب با مقدار ٣/١٦١، در مولفه کارکرد اجتماعی با مقدار ٣/٧٨٤ و علایم افسردگی با مقدار ٣/٦٧٧ در سطح ٠/٠٥ معنادار نمی باشد؛ اما در نمره کل مقیاس سلامت روان چون مقدار ٥/٦١٦ = F در سطح ٠/٠٥ معنادار است ، بنابراین ، می توان چنین نتیجه گرفت که بین سلامت روان افراد با کنترل ضعیف قند خون از نظر جنسیت تفاوت وجود دارد و مقایسه میانگین دو گروه نشان داد که وضعیت سلامت روان مردان بهتر از زنان می باشد."